بازآفرینی علوم انسانی در عصر هوش مصنوعی: چالشها و فرصتها

با پیشرفتهای چشمگیر در زمینه هوش مصنوعی و فناوریهای نوین، مساله بازاندیشی در نقش و جایگاه علوم انسانی در جامعه معاصر بیش از پیش اهمیت یافته است. این مقاله به بررسی چالشها و فرصتهایی میپردازد که هوش مصنوعی برای علوم انسانی در قرن بیست و یکم ایجاد کرده است. از یک سو، تکنولوژیهای نوین همچون یادگیری ماشین و تحلیل دادههای کالن، امکان ایجاد مدلهای جدید در تحلیل اجتماعی، روانشناسی و فلسفه را فراهم کردهاند؛ از سوی دیگر، سواالت جدی در مورد مرزهای هویت انسانی، اخالق و خالقیت در دنیای دیجیتال مطرح شده است. با این حال، در دنیای هوش مصنوعی، که به طور فزایندهای تحت سلطه الگوریتمها و دادهها قرار دارد، ضرورت بازتعریف مرزهای انسانی در کانون علوم انسانی قرار میگیرد. مقاله حاضر به تحلیل رویکردهای مختلف علمی در تعامل با این چالشها و بازکاوی مفهوم انسان در دوران دیجیتال میپردازد. همچنین، به اهمیت گفتوگوی میان علوم انسانی و علوم داده به عنوان ابزاری برای بازسازی روشها و مفاهیم انسانی تاکید میکند. هدف این مقاله، نه تنها نقد و ارزیابی تحوالت جاری، بلکه ارایه راهکارهایی است که بتواند به بازآفرینی و تقویت جایگاه علوم انسانی در عصر هوش مصنوعی کمک کند و این علوم را قادر سازد تا نقشی موثر در شکلدهی به آینده تکنولوژیکی و اجتماعی ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، علوم انسانی ، تحلیل داده ها ، اخالق دیجیتال ، بازآفرینی