نقش آموزش مهارت های زندگی در رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی

آموزش مهارت های زندگی به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد تربیتی، نقش اساسی در رشد اجتماعی و عاطفی کودکان ایفا می کند. در دنیای پرشتاب امروز، نیاز به مهارت هایی نظیر ارتباط موثر، مدیریت هیجانات، حل مسئله و تصمیم گیری منطقی در میان دانش آموزان ابتدایی بیش از پیش احساس می شود. این مقاله مروری با هدف بررسی اهمیت و تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی تدوین شده است. روش تحقیق به شیوه مروری و تحلیلی صورت گرفته و با گردآوری و تحلیل منابع علمی و پژوهشی معتبر، تلاش شده تا تصویری جامع از وضعیت موجود ارائه گردد.یافته های تحقیق نشان می دهد که آموزش مهارت های زندگی منجر به ارتقای مهارت های اجتماعی همچون همکاری، همدلی، مسئولیت پذیری و همچنین بهبود ابعاد عاطفی مانند افزایش عزت نفس، کاهش اضطراب و ارتقای تاب آوری روان شناختی در دانش آموزان می شود. همچنین مشخص گردید که آموزش منظم این مهارت ها از بروز رفتارهای پرخطر و مشکلات رفتاری پیشگیری کرده و زمینه را برای شکل گیری شخصیت سالم تردر آینده فراهم می سازد. این تحقیق اهمیت طراحی و اجرای برنامه های آموزشی منسجم و مبتنی بر شواهد را برای ارتقای سلامت روانی و اجتماعی کودکان یادآور می شود. در نتیجه، آموزش مهارت های زندگی نه تنها بخشی از فرآیند تحصیلی، بلکه ضرورتی بنیادی برای رشد همه جانبه دانش آموزان محسوب می شود. در پایان پیشنهاد شده است که مدارس با همکاری روان شناسان، معلمان و خانواده ها، برنامه های آموزشی مهارت های زندگی را در قالب فعالیت های منظم و ساختارمند در برنامه های درسی ادغام کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های زندگی ، رشد اجتماعی ، رشد عاطفی ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روانی ، مهارت های اجتماعی ، تاب آوری روان شناختی