بررسی نقش عوامل شخصیتی در تعدیل اثر استرس شغلی بر عملکرد و رضایت شغلی

این مقاله با روش مرور نظام مند به بررسی نقش سه عامل شخصیتی تاب آوری، هوش هیجانی و سبک مقابله ای در تعدیل اثر استرس شغلی بر عملکرد و رضایت شغلی می پردازد. در بخش مقدمه، تعریف مفاهیمی چون استرس شغلی، تاب آوری روانی، هوش هیجانی و انواع سبک های مقابله ای تشریح شده است. سپس با مرور پژوهش های تجربی و نظری پیشین نشان داده شد که تاب آوری به عنوان مکانیسم «بالشتک حفاظتی» عمل کرده و قابلیت بازیابی فرد را پس از مواجهه با فشارهای کاری افزایش می دهد. هوش هیجانی بالا نیز با توانایی تنظیم و مدیریت هیجانات منفی، اثرات زیان بار استرس را کاهش می دهد و سبک مقابله ای فعال—اعم از حل مسئله و جست وجوی حمایت اجتماعی—نقشی کلیدی در کاهش شدت واکنش استرس زای شغلی دارد. یافته ها حکایت از آن دارند که تلفیق این سه ویژگی می تواند عملکرد شغلی را بهبود بخشیده و رضایت شغلی را در سطوح بالاتری حفظ نماید. در پایان، پیشنهاداتی کاربردی برای توسعه مهارت های تاب آوری، هوش هیجانی و سبک های مقابله ای فعال در محیط های کاری ارائه شده است

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، هوش هیجانی ، سبک مقابله ای ، استرس شغلی ، عملکرد شغلی ، رضایت شغلی.