سیاست های کلی تشویقی نظام در بحث جوانی جمعیت و تطبیق با برخی قوانین

مسئله جمعیت از موضوعات مورد نظر برنامه ریزان و سیاست گذار در هر جامعه ای است. آنچه این روند را در ایران مسئله ساز می کند یک سیاست جامع جمعیتی است که در صورت بی توجهی و فقدان برنامه ریزی مقتضی، در آینده نزدیک با مشکلات انبوه جمعیت سالخورده و مسائل عدیده به تبع آن مواجه خواهیم بود. ابلاغ سیاست های کلی جمعیت در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ با صورت رسمی یافته و تحلیل و بررسی برخی قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در راستای نیل به این مهم است. در مقام مقایسه می توان گفت این قانون بیشتر بر تسهیلات، حمایت ها و مشوق های اقتصادی و مسکن بوده است. تسهیلات حمایتی عملا رویکرد تشویق کننده برای زوجینی است که تمایل به فرزندآوری دارند. از جمله محورهای مغفول و نیازمند تقنین می توان همزمان به ابعاد کمی و کیفی جمعیت، تربیت نسل صالح و کارآمد، پیشگیری از آسیب های اجتماعی، سوانح، آلودگی های زیست محیطی هم اشاره کرد. از طرفی قانون گذار از توجه به کیفی جمعیت بعد از وجود سیاست های کلی فاغل شده و بعد فرهنگی هم اهمیت ویژه در راستای نیل به این مهم بسیار کم فروغ است.

کلیدواژه ها:

تعدیل سالمندی جمعیت ، طرح جوانی جمعیت ، حمایت از خانواده ، سیاست های کلی جمعیت