پیشرفت های سیستم های نوین تحویل دارو برای درمان ناباروری زنان: تمرکز بر رویکردهای مبتنی بر هیدروژل، نانوذرات، اگزوزوم، فرمولاسیون های مبتنی بر فوزال (Phosal) و چاپ سه بعدی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 33
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PHLP01_091
تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
ناباروری میلیون ها زن را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و نیاز فوری به راهبردهای درمانی نوآورانه برای افزایش اثربخشی و دسترسی درمان را برجسته می کند. روش های سنتی اغلب با محدودیت هایی مانند تحویل نامناسب دارو، دسترسی زیستی پایین و نتایج درمانی ناپایدار کارایی و تطابق بهتر در درمان را ارائه می دهند. برای رفع این چالش ها، سیستم های نوین تحویل دارو (NDDS) ظهور کرده اند که دقت، پیشرفت های کلیدی در این سیستم ها که برای درمان ناباروری طراحی شده اند شامل سیستم های مبتنی بر هیدروژل، حامل های نانوذرات، تحویل مبتنی بر اگزوزوم، فرمولاسیون های مبتنی بر Phosal (PBF) و پلتفرم های چاپ سه بعدی دارویی است. سیستم های مبتنی بر هیدروژل انتشار کنترل شده و پایدار عوامل درمانی را ممکن می سازند، سطوح دارو را به طور یکنواخت حفظ کرده و به نیاز دفعات مصرف را کاهش می دهند. حامل های نانوذرات به حداقل رساندن دسترسی زیستی داروها را افزایش داده و تحویل هدفمند آن ها به بافت های تولیدمثل را ممکن می سازند. تحویل مبتنی بر اگزوزوم حداقل دسترسی زیستی داروها را افزایش داده و به حداکثر رساندن هدفمند آن ها با بافت های اگزوزوم مسیرهای ذاتی ارتباط سلولی برای انتقال مولکول های زیست فعال با ویژگی های خاص استفاده می کند و چشم انداز امیدوارکننده ای برای درمان های شخصی سازی شده فراهم می آورد. فناوری PBF چالش های مربوط به داروهای چاپ سه بعدی را ارائه رویکردی پیشرفته و قابل توصیه می کند که به نتایج درمانی بهتری منجر می شود. علاوه بر این، سیستم های تحویل دارو پیشرفته سه بعدی امکان تطبیق دقیق درمان ها با نیازهای فردی بیماران را فراهم می کند. با ادغام این روش های پیشرفته تحویل دارو در پروتکل های بالینی، می توان بهبودهای چشمگیری در نتایج تولیدمثل و کیفیت زندگی بیماران را محقق کرد. این پیشرفت ها نه تنها اثربخشی درمانی را افزایش می دهند بلکه تغییر اساسی در سلامت زنان ایجاد می کند و بر مراقبت های شخصی سازی شده، کارآمد و متمرکز بر بیمار تاکید دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیرین ایمان پور
گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.
پریسا میر علی نقی
گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.