بررسی دیدگاه هنری اسمیت در مورد قصص قرآن (با تاکید بر داستان حضرت(ع) نوح)

قرآن کریم خاستگاهی وحیانی دارد که همه مسلمانان بدان اعتقاد دارند و از این رو این کتاب الهی را ارج مینهند. در مقابل، قرآن ستیزان از جمله بعضی مستشرقان غربی این امر مهم را نادیده گرفته، جنبه وحیانی این کتاب را کتمان کرده و آنرا اقتباسی از کتب عهدین می خواهند. آیات قرآن و بویژه قصه های قرآنی را نوعی اقتباس از گزاره های کتب عهدین میدانند که پیامبر اسلام(ص) در تعامل با یهودیان و مسیحیان آن تعالیم را شنیده و همان نقل های شفاهی را با لسان مبارک خویش از نو بازگفته است. او در این کتاب ادعا دارد که قصه های انبیاء در قرآن بطور دقیق همان داستان های کتب یهودیان و مسیحیان بویژه کتاب عهد عتیق است. این مقاله که با روش توصیفی - تحلیلی نگاشته شده است دیدگاه های کتاب را بررسی نموده و به یافته های ذیل دست یافته که سوء گیری، تکرار مدعیات جانبدارانه در همه جای کتاب و برداشت نادرست از آموزه های مشترک ادیان ابراهیمی از نقاط ضعف کار او بوده است. لذا، پاسخ به مدعیات آقای می تواند در دفع شبهات و تقویت باور نومسلمانان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ادیان ابراهیمی ، هنری اسمیت ، سوره هود (ع) ، داستان نوح (ع)