اثرات سواد عاطفی بر سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان در مدارس

سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان از ارکان اصلی بهزیستی و موفقیت آنان در دوران تحصیل و فراتر از آن محسوب می شود. مدارس به عنوان محیط های اصلی رشد و تعامل، نقش حیاتی در شکل گیری سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کنند. در این میان، "سواد عاطفی" به عنوان مجموعه ای از مهارت های بنیادین در شناخت، درک، ابراز و مدیریت هیجانات، نقشی محوری در ارتقاء این ابعاد سلامت در دانش آموزان دارد. دانش آموزانی که از سواد عاطفی بالایی برخوردارند، بهتر می توانند با استرس های روزمره کنار بیایند، هیجانات دشوار خود را مدیریت کنند، روابط سالم و سازنده ای با همسالان و بزرگسالان برقرار نمایند، و در محیط مدرسه احساس امنیت و تعلق خاطر بیشتری داشته باشند. این مقاله مروری با هدف بررسی اثرات سواد عاطفی بر سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان در مدارس نگاشته شده است. پژوهش حاضر با نگاهی تحلیلی به مبانی نظری سواد عاطفی و ارتباط آن با هوش هیجانی و یادگیری اجتماعی-عاطفی، و با مرور ادبیات پژوهش مرتبط، به تبیین چگونگی تاثیرگذاری ابعاد گوناگون سواد عاطفی بر جنبه های مختلف سلامت روانی (مانند تاب آوری، مدیریت استرس) و سلامت اجتماعی (مانند کیفیت روابط همسالان، حل تعارض، حس تعلق) در بستر مدرسه می پردازد. در این مقاله، پس از طرح اهمیت و ضرورت سلامت روانی و اجتماعی در دانش آموزان، به بررسی مبانی نظری و تعاریف کلیدی مرتبط با سواد عاطفی، سلامت روانی، و سلامت اجتماعی پرداخته، سپس اثرات سواد عاطفی بر هر یک از این دو حوزه سلامت به تفصیل تشریح و تحلیل می شود. در نهایت، ضمن جمع بندی یافته ها، چالش های پرورش سواد عاطفی در مدارس و راهکارهای مواجهه با آن ها مورد بحث قرار گرفته و پیشنهاداتی برای پژوهش های آتی ارائه می شود. این مطالعه نشان می دهد که پرورش هدفمند سواد عاطفی در مدارس، یک راهبرد موثر برای ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان و ایجاد محیط های مدرسه ای حمایتگر و پویا است.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، سلامت روانی ، سلامت اجتماعی ، دانش آموزان ، مدارس