بررسی عملکرد لرزه ای ساز ه های واقع بر خاک های روانگرای بهسازی شده به روش اختلاط عمیق با الگوی شبکه ای

پدیده روانگرایی، عامل تخریب بسیاری از سازه ها، تاسیسات زیربنایی و روبنایی واقع بر نهشته های سست تا نیمه متراکم اشباع در هنگام زلزله است که بهسازی این گونه زمین ها قبل از هرگونه اقداماتی جهت ساخت وساز امری ضروری و حائز اهمیت است. روش اختلاط عمیق خاک با الگوی شبکه ای به علت محصور نمودن خاک و کنترل تنش های برشی ناشی از زلزله به یکی از روش های کارآمد در بهسازی خاک های روانگرا تبدیل شده است. در این تحقیق به بررسی عددی مهم ترین عوامل تاثیرگذار در طراحی شبکه های اختلاط عمیق و اثر آن بر پاسخ لرزه­ای سازه­ های واقع بر آن با کمک نرم افزار اجزای محدود سه بعدی Midas GTS NX پرداخته و نتایج حاصل با استفاده از اطلاعات آزمایش سانتریفیوژ اعتبار سنجی شده است. نتایج حاصل از مطالعه پارامتریک و ارزیابی پاسخ لرزه ای خاک و سازه نشان می دهد که با افزایش قطر ستون های خاک-سیمانی، نسبت مساحت جایگزینی، تعداد شبکه ها و کاهش ابعاد شبکه ، از نرخ تولید اضافه فشار آب حفره ای به دلیل افزایش سختی سیستم و کاهندگی بیشتر تنش های برشی وارده به خاک محصور توسط دیوارهای شبکه، به طور متوسط تا ۳۵ درصد نسبت اضافه فشار آب حفره ای و همچنین تغییر مکان نسبی طبقات سازه به دلیل جلوگیری از روانگرایی و نشست زمین، به طور متوسط تا ۴ برابر نسبت به زمین فاقد بهسازی برای زلزله های اعمالی، کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بهسازی خاک های روانگرا ، روش اختلاط عمیق خاک ، الگوی شبکه ای ، پاسخ لرزه ای سازه ها ، روش عددی