نقش والدین دررشد اجتماعی کودکان و نوجوانان

رشد اجتماعی فرایندی بنیادین است که فرد از طریق آن تعامل موثر با دیگران را می آموزد. این بعد از رشد، نقشی اساسی در تکامل شخصیت و موفقیت فردی و اجتماعی کودکان و نوجوانان دارد و زیربنای ارتباطات سالم و پایدار در آینده آنها به شمار می رود. از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است، کیفیت زندگی فردی و جمعی او تا حد زیادی به توانایی اش در برقراری روابط موثر بستگی دارد. والدین، به عنوان نخستین الگوی رفتاری، تاثیر مهمی در شکلگیری مهارت های اجتماعی فرزندان خود دارند؛ کوتاهی در این نقش می تواند منجر به مشکلاتی همچون ناتوانی در رعایت هنجارهای اجتماعی، بی مسئولیتی و انزواطلبی شود که پیامدهای منفی بر عملکرد آنها، در جامعه خواهد داشت. این مقاله مروری، به بررسی مفهوم این رشد، رفتار والدین در افزایش رشد اجتماعی کودکان و سبک های فرزندپروری پرداخته است و با هدف روشن ساختن نقش والدین در فرزندپروری نگاشته شده تا آنان بیش از پیش به تاثیر رفتار، ارتباطات و نگرش های خود در شکلگیری شخصیت و مهارت های اجتماعی فرزندانشان آگاه شوند. یافته ها نشان می دهد که آگاه سازی والدین درباره ایجاد محیطی امن، تقویت مهارت های ارتباطی، آموزش همدلی، استفاده از سبک های صحیح فرزندپروری و نظارت آگاهانه، از جمله عوامل کلیدی در پرورش توانمندی های اجتماعی کودکان و نوجوانان است که در نهایت، موفقیت آنان را در زندگی فردی و اجتماعی تضمین می کند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، رشد اجتماعی ، کودکان ، نوجوانان ، والدین