مروری بر تاثیر تکنیک تحریک ترانس کرانیال فرا جمجمهای (tDCS) بر بهبود توانبخشی و یادگیری در کودکان با اختلالات یادگیری: بررسی تاثیر بر تواناییهای شناختی، عاطفی و اجتماعی

اختلالات یادگیری یکی از چالشهای اساسی در فرآیند آموزش کودکان به شمار می روند که می توانند تاثیرات عمیق و منفی بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی آنها داشته باشند. این مقاله مروری به بررسی استفاده از تحریک ترانس کرانیال فرا جمجمهای (tDCS) به عنوان یک راهکار نوآورانه و غیرتهاجمی در توانبخشی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری می پردازد. شواهد علمی حاکی از آن است که tDCS می تواند با بهبود تواناییهای شناختی از جمله توجه، حافظه و مهارت های حل مسئله به ارتقای کیفیت یادگیری و تحصیل این کودکان کمک نماید. همچنین، این روش به کاهش علائم عاطفی منفی و اضطراب در کودکان پرداخته و روابط اجتماعی آنها را تقویت می کند. با توجه به جنبه های چشمگیر این رویکرد، تحقیق و بررسی های بیشتری برای درک دقیق تر اثرات طولانی مدت و بهینه سازی روش های کاربرد tDCS در محیط های آموزشی و درمانی نیاز است. در نهایت، این مقاله به تحلیل و درک عمیق تری از ظرفیت های tDCS به عنوان ابزاری مکمل در ترکیب با دیگر مداخلات آموزشی و درمانی پرداخته و راهکارهایی برای ادغام آن در فرآیندهای توانبخشی و بهبود زندگی کودکان ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

تحریک ترانس کرانیال فرا جمجمهای(tDCS) ، بهبود توانبخشی ، اختلالات یادگیری