استفاده از واقعیت مجازی و افزوده در کلاس های درس

پیشرفت های فناوری در دهه های اخیر، فرصت های نوینی را برای بهبود روش های آموزشی فراهم کرده است. یکی از برجسته ترین این فناوری ها، واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) است که می توانند تجربه های یادگیری تعاملی، غنی و جذابی را برای دانش آموزان فراهم کنند. این مقاله به بررسی نقش و تاثیر استفاده از واقعیت مجازی و افزوده در کلاس های درس می پردازد. هدف از این پژوهش، تحلیل مزایا، چالش ها و کاربردهای عملی این فناوری ها در محیط های آموزشی است.در این تحقیق، از روش مرور سیستماتیک منابع علمی استفاده شده است و مطالعاتی که طی ده سال گذشته در زمینه استفاده آموزشی از VR و AR انجام شده اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهد که این فناوری ها می توانند یادگیری مفاهیم پیچیده را آسان تر کرده، انگیزه و مشارکت دانش آموزان را افزایش داده و تجربه های یادگیری مبتنی بر کشف و تعامل را فراهم کنند. به عنوان نمونه، واقعیت افزوده در آموزش علوم تجربی و ریاضیات، امکان مشاهده مدل های سه بعدی و تعاملی را فراهم می آورد که درک فضایی را تقویت می کند. همچنین، واقعیت مجازی در آموزش تاریخ و جغرافیا با ایجاد محیط های شبیه سازی شده، امکان سفر مجازی به مکان ها و دوران های مختلف را فراهم می سازد.با این حال، چالش هایی همچون هزینه های بالا، نیاز به تجهیزات خاص، کمبود محتوای بومی و آموزش ناکافی معلمان نیز از جمله موانع گسترش این فناوری ها در نظام آموزشی هستند. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای بهبود پیاده سازی واقعیت مجازی و افزوده در آموزش ارائه می دهد، از جمله توسعه محتواهای آموزشی متناسب با فرهنگ و زبان بومی، آموزش تخصصی معلمان، و حمایت سیاست گذاران آموزشی از نوآوری های فناورانه.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده ، آموزش ، فناوری در کلاس درس ، یادگیری تعاملی ، نوآوری آموزشی