پلتفرم های آموزشی آینده:از کلاس های سنتی به یادگیری مبتنی بر فناوری

تحولات سریع فناوری در دهه های اخیر، موجب بازتعریف بسیاری از مفاهیم سنتی در حوزه آموزش شده است. در این میان، ظهور پلتفرم های آموزشی دیجیتال به عنوان جایگزینی پویا و انعطاف پذیر برای کلاس های سنتی، نقشی اساسی در شکل دهی آینده آموزش ایفا می کند. مقاله حاضر به بررسی روند گذار از ساختارهای آموزشی سنتی به سمت یادگیری مبتنی بر فناوری، و همچنین تاثیر پلتفرم های نوین بر فرآیند یاددهی-یادگیری می پردازد.در بخش ابتدایی مقاله، ویژگی های اصلی کلاس های سنتی همچون تعامل حضوری، روش های معلم محور و محدودیت های زمانی و مکانی تبیین می شود. سپس به معرفی پلتفرم های دیجیتال مانند سیستم های مدیریت یادگیری (LMS)، اپلیکیشن های آموزش تعاملی، کلاس های آنلاین هم زمان و غیرهم زمان، و استفاده از هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری پرداخته می شود.نتایج تحقیقات نشان می دهد که پلتفرم های فناوری محور، موجب ارتقاء دسترسی به منابع آموزشی، افزایش مشارکت یادگیرندگان، بهبود انعطاف در زمان و مکان یادگیری، و ارتقای کیفیت ارزشیابی های تحصیلی شده اند. در کنار مزایا، چالش هایی مانند شکاف دیجیتال، کمبود سواد فناوری در میان برخی معلمان و دانش آموزان، و نگرانی های امنیت اطلاعات نیز مورد بررسی قرار می گیرند.در نهایت، مقاله نتیجه گیری می کند که آینده آموزش نیازمند ترکیبی هوشمندانه از فناوری و روش های تربیتی انسانی است؛ جایی که یادگیری سفارشی، تعاملی و مادام العمر به واسطه پلتفرم های نوین ممکن می شود. برای تحقق این هدف، سرمایه گذاری در زیرساخت های دیجیتال، توانمندسازی معلمان، و بازنگری در برنامه های درسی ضروری است.

کلیدواژه ها:

پلتفرم آموزشی ، یادگیری دیجیتال ، کلاس مجازی ، فناوری آموزشی ، تحول در آموزش ، آموزش ترکیبی ، یادگیری شخصی سازی شده