نقش آموزگار ابتدایی در پیشگیری و مداخله زودهنگام در اختلالات رفتاری و یادگیری کودکان

دوران ابتدایی یکی از حساس ترین و سرنوشت سازترین مراحل رشد کودکان است که در آن، بنیان های شناختی، عاطفی و اجتماعی آنان شکل می گیرد. در این دوره، بروز اختلالات رفتاری و یادگیری می تواند فرآیند رشد طبیعی کودک را با چالش های جدی مواجه کند و تاثیرات منفی بلندمدتی بر پیشرفت تحصیلی، روابط اجتماعی و سلامت روانی او بر جای گذارد. با توجه به این اهمیت، نقش آموزگار ابتدایی در شناسایی علائم اولیه اختلالات و مداخلات زودهنگام بسیار حیاتی است.آموزگاران به دلیل تعامل روزانه و مداوم با دانش آموزان، در جایگاهی ویژه برای مشاهده ی رفتارها، شناخت نیازهای آموزشی و تشخیص نشانه های اولیه اختلالات قرار دارند. انجام مداخلات به موقع می تواند از شدت مشکلات بکاهد، مسیر رشد سالم را بازگرداند و از بروز آسیب های بعدی جلوگیری کند. همچنین، همکاری نزدیک میان خانواده و مدرسه در مدیریت این اختلالات، نقشی تعیین کننده در موفقیت مداخلات ایفا می کند.این مقاله به بررسی مبانی نظری اختلالات رفتاری و یادگیری در کودکان ابتدایی، نقش آموزگار در شناسایی و مداخله، اهمیت همکاری خانواده و مدرسه، چالش های موجود در فرآیند پیشگیری و مدیریت این اختلالات، و ارائه ی راهکارهای کاربردی پرداخته است. نتایج بحث نشان می دهد که آگاهی بخشی به آموزگاران، تقویت ارتباطات مدرسه و خانواده، طراحی محیط های یادگیری حمایتگر، و استفاده از روش های تدریس متنوع و انعطاف پذیر می تواند به پیشگیری از اختلالات و ارتقاء سلامت روان و تحصیلی کودکان کمک شایانی نماید..

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزگار ابتدایی ، اختلالات رفتاری ، اختلالات یادگیری ، مداخلات زودهنگام ، همکاری خانواده و مدرسه.