تاملی در عقد ضمان با رویکرد تحلیل و رفع تعارض میان ماده ۶۹۸ ق.م و ماده ۴۰۳ ق. ت و مقارنه با فقه و حقوق اسلامی

در دنیای پرتلاطم و پیچیده امروز اعتماد شالوده ای است که بر پایه آن تجارت ها و معاملات مختلف در عرصه بازرگانی بنا نهاده می شود و چالش هایی نظیر عدم اجرای تعهدات و تغییر شرایط بازار ممکن است به بروز اختلافات در میان معامله کنندگان منجر شود. از آنجایی که قراردادها به عنوان بنیاد اصلی هر گونه تعامل تجاری و حقوقی نقش مبرمی در تعیین حقوق و مسئولیت های طرفین ایفا می کنند و انعقاد هر قرارداد نه تنها شرایط و توافقات شخصی را دربرمی گیرد، بلکه می تواند نمایانگر اعتماد و اعتبار بین طرفین باشد، یکی از ابزارهایی است که به تقویت این اعتماد کمک می کند عقد ضمانت است که به عنوان اهرم فشاری برای تقویت اعتماد و کاهش خطرهای معاملات محسوب می گردد و به عنوان پشتوانه ای برای تامین امنیت مالی و حقوقی در قراردادها عمل می کند و موجب اطمینان خاطر طلبکار در حصول مطالبات خود از بستانکار می شود. عقد ضمان به معنی تعهد و مسئولیت در برابر دیگران است و در زمینه های مختلف حقوقی و اقتصادی، این مسئله منجر به آن گردیده که عقد ضمانت را به یکی از عقود مفید و پرکاربرد تبدیل نماید.

کلیدواژه ها:

ضمان ، ضامن ، مضمون عنه ، مضمون له ، نقل ذمه ، ضم ذمه