از داده تا واقعیت: مدل کارآمدی سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی

این رساله درصدد طراحی مدل کارآمدی سازمانی دانشگاه آزاد اسلامی با توجه به روش کیفی داده بنیاد می باشد. به منظور دستیابی به الگوی کارآمدی دانشگاه آزاد اسلامی، با رویکردی تفسیرگرایانه، داده ها با استفاده از روش مصاحبه باز و نیمه ساختاریافته و نیز تحلیل اسناد و منابع و روش نمونه گیری هدفمند و نظری بوده که با کاربست شاخص اشباع نظری، تعداد ۱۶ نفر از اعضای دانشگاه آزاد اسلامی شامل؛ مدیران، اعضای هیئت علمی و کارشناسان تخصصی به عنوان نمونه جامعه پژوهش در سال ۱۴۰۳ مورد مصاحبه قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها و نتیجه گیری از یافته های پژوهش به ارائه نظریه، با استفاده از رویکرد تفسیرگرایانه، عوامل و مولفه های موثر بر کارآمدی در دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان مدل مفهومی شناسایی و در نهایت، یافته ها حاکی از آن است که در مدل کارآمدی سازمانی، عوامل علی شامل ساختار آموزشی، ساختار پژوهشی، ساختار فرهنگی، سیاست گذاری کلان و محیط؛ پدیده محوری در این مدل شامل، رهبری استراتژیک، ارتباطی چندوجهی، تراز استراتژی/ساختار، هم سویی ذینفعان؛ عوامل زمینه ای نیز شامل زیرساخت حقوقی، استقلال در رویه ها یا تصمیم گیری ها، فرهنگ سازمانی پیشرو، پویایی زیرساختی می باشد. در خصوص شرایط مداخله گر این مدل، شرایط اقتصادی محیط پیرامونی دانشگاه، شرایط سیاسی محیط پیرامونی دانشگاه، شرایط فرهنگی و اجتماعی محیط پیرامونی دانشگاه، الگوی رفتاری اقتضایی مدیران دانشگاه، نظام اداری سالم و راهبردهای لازم: رهبری استراتژیک، بهینه سازی نظام مدیریت مالی، بهبود و اصلاح فرایندها، ارتقاء کیفی و کمی آموزش و پژوهش و ارتقاء کیفی و کمی فرهنگی می باشد که در صورت سازمان کارآمد شدن به خروجی(پیامد) اثربخشی آموزشی، اثربخشی پژوهشی، اثربخشی فرهنگی، بهبود فرایندهای سازمانی، بهره وری دست می یابد.

کلیدواژه ها:

سازمان ، کارآمدی سازمانی ، سازمان فرهنگی ، مولفه های کارآمدی سازمانی ، دانشگاه آزاد اسلامی