بررسی نقش مدیریت منابع انسانی در بهبود عملکرد سازمان ها و افزایش بهره وری کارکنان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IICMO20_338
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
در دنیای پیچیده و پرشتاب اقتصادی و رقابتی امروز، مدیریت منابع انسانی (HRM) به عنوان قلب تپنده هر سازمان مدرن شناخته می شود. نقش این مدیریت فراتر از مدیریت نیروها است و به ایجاد هماهنگی میان اهداف فردی کارکنان و اهداف کلان سازمانی می پردازد. این مقاله به بررسی نقش حیاتی مدیریت منابع انسانی در بهبود عملکرد سازمان ها و افزایش بهره وری کارکنان اختصاص یافته است. مدیریت منابع انسانی از طریق فرآیندهایی نظیر استخدام و جذب نیرو، آموزش و توسعه، ایجاد انگیزه و رضایت شغلی، مدیریت عملکرد و تغییرات سازمانی، به بهبود کارایی و ایجاد تعهد در کارکنان کمک می کند. افزون بر این، سیستم های پاداش مالی و غیرمالی، ایجاد تعادل میان کار و زندگی، و پذیرش فناوری های نوین از عواملی هستند که تاثیر مهمی در افزایش بهره وری کارکنان دارند. این مقاله همچنین چالش هایی نظیر مشکلات جذب و نگهداشت نیرو، مقاومت کارکنان در برابر تغییرات، و محدودیت منابع مالی را بررسی می کند. در ادامه، راهکارهایی نظیر استفاده از داده ها و تحلیل های هوشمند، تقویت فرهنگ سازمانی و آموزش مدیران منابع انسانی ارائه شده تا سازمان ها بتوانند با بهره گیری از HRM مدرن، به اهداف خود دست یابند. افزون بر این، اهمیت برنامه ریزی استراتژیک برای توسعه و حفظ سرمایه انسانی، به عنوان مزیتی رقابتی و پایدار برای کسب وکارها بررسی شده است. مدیریت منابع انسانی می تواند با اتخاذ رویکردهای نوآورانه، نه تنها رضایت و تعهد کارکنان را افزایش دهد، بلکه عملکرد کلی سازمان را نیز بهبود بخشد. در این راستا، توجه به الگوهای جدیدی مانند تنوع بخشی به نیروی کار، انعطاف پذیری در محیط کاری و بهره مندی از تحلیل های داده محور می تواند سازمان ها را در سازگاری با تغییرات محیطی یاری دهد. همچنین تاثیر مستقیم مدیریت منابع انسانی بر تقویت نوآوری، کاهش نرخ ترک شغلی و بهبود تعاملات درون سازمانی به تفصیل بررسی شده است. علاوه بر این، تدوین سیاست های پایدار برای مدیریت استعدادها و جانشین پروری نیز به عنوان رویکردی بلندمدت مورد توجه قرار گرفته است. تقویت ارتباط مدیران با کارکنان، همگام با پیشرفت فناوری، می تواند ظرفیت سازمان را در پاسخگویی به چالش های احتمالی آینده افزایش دهد. در نهایت، اهمیت سرمایه گذاری در HRM به عنوان بخشی پیشرو در تحول کسب وکارها که می تواند سازمان ها را برای مقابله با چالش های آینده آماده کند، مورد تاکید قرار گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناصر کاکه زاده
کارشناس ارشد رشته مدیریت دولتی گرایش مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، استان آذربایجان غربی، ایران.