بیش فعالی و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات روانی-عصبی در کودکان است که به ویژه در سنین ابتدایی، تاثیرات قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان دارد. این اختلال با سه علامت اصلی عدم توجه، فعالیت بیش ازحد و تکانشگری شناخته می شود که می تواند موجب افت نمرات تحصیلی، مشکلات در تمرکز، و دشواری در تعاملات اجتماعی در محیط مدرسه شود. مطالعات نشان داده اند که دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی در مقایسه با همسالان خود در زمینه های مختلف تحصیلی نظیر ریاضی، علوم و خواندن از چالش های جدی رنج می برند. ناآگاهی معلمان و والدین در زمینه مدیریت این اختلال و ارائه حمایت های لازم، منجر به کاهش اعتماد به نفس و سلامت روانی این کودکان می شود. به همین دلیل، شناسایی علل و پیامدهای اختلال بیش فعالی و ارائه راهکارهایی برای بهبود عملکرد تحصیلی این دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مقاله به بررسی تاثیرات بیش فعالی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی می پردازد و به شناسایی استراتژی های موثر در مدیریت این اختلال و بهبود شرایط آموزشی اشاره می کند. در نهایت، توجه به نیازهای خاص این کودکان و همکاری موثر میان والدین، معلمان و متخصصان بهداشت روان می تواند به ایجاد یک محیط یادگیری مثبت و حمایتی منجر شود و به دانش آموزان کمک کند تا به پتانسیل های خود دست یابند.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، عملکرد تحصیلی ، یادگیری ، نقش بیش فعالی