اثر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت و پرخاشگری در دانش آموزان دوره ابتدایی

پرخاشگری و خشونت در محیط های آموزشی یکی از مشکلات اساسی در آموزش و پرورش است که می تواند بر روی عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر گذار باشد. در برخی از موارد، خشونت و پرخاشگری از جوانان در دانش آموزی شروع می شود و در صورت عدم مداخله و درمان، ممکن است در سنین بالاتر تجدید شود و دست به جنایت بزند. به منظور اصلاح و رفع این مشکل، باید عوامل موثر در بروز خشونت و پرخاشگری دانش آموزان در دوره ابتدایی شناسایی و به تحلیل دقیق آن ها پرداخت. پرخاشگری یکی از مسائل مهم زندگی است و مشکلات برخاسته از آن، یکی از دلایل مهم ارجاع کودکان و نوجوانان برای دریافت کمک های روان شناختی محسوب می شود. از این اصطلاح برای توصیف بسیاری از انواع رفتارها از جمله بدخلقی، بحث و مشاجره، زورگویی، تخریب لوازم شخصی نزاع و بی رحمی استفاده می شود. عقیده بر آن است که خشونت و پرخاشگری جسمانی کودک، پیش درآمد رفتارهای ضداجتماعی دیگر است در منظومه رفتارهای پرخاشگرانه، خشم به عنوان یک پاسخ هیجانی شدید و ارضا کننده است که فرد را برای رویارویی با خطرهای بالقوه پیرامون آماده می سازد و می تواند مشکلاتی در کار روابط بین فردی و کیفیت کلی زندگی پدید آورد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، درمان ، مدارس ، ابتدایی ، مشاور