اخباری گری و جایگاه قرآن در سنت جعفر سواعدی حنطابی

اخباری گری یک جریان فکری در شیعه دوازده امامی است که در قرن یازدهم به رهبری محمد امین استرابادی شکل گرفت. این مسلک قبل از نهضت محمد امین استرآبادی هم بوده اما به صورت علنی و مجزا و رسمی نبوده است. در این مسلک تنها به منابع نقلی اعتماد می کنند و استفاده از عقل در استنباط احکام شرعی را نادرست می دانند. می توان این جریان را جریان ضد جریان اصولی گری دانست. ما در این مقاله به شناخت اخباری گری از زاویه مرجعیت قرآن در سنت می پردازیم. و سیر تحول این فکر در تشیع را به صورت کلی بیان می کنیم تا برای خواننده دید جامعی ایجاد شود. همچنین حجم اختلافی که بین اصولیان و اخباریان و عمق اثرات این اختلافات تا چه حد بر سیر حدیثی شیعه اثر نفعی یا ضرری داشتند را نیز تا حد امکان بررسی می کنیم.

کلیدواژه ها:

اخباری گری ، صفویه ، شیعه ، قرآن ، استر آبادی