نقش روش های آموزشی چندحسی در تقویت درک خواندن دانش آموزان نارساخوان ابتدایی

درک مطلب یک مهارت حیاتی برای موفقیت تحصیلی است، با این حال دانش آموزان نارساخوان اغلب به دلیل مشکلات در پردازش واج شناسی و رمزگشایی با چالش های مهمی در این زمینه مواجه هستند. این پژوهش به بررسی نقش روش های تدریس چندحسی در افزایش درک مطلب در دانش آموزان نارساخوان ابتدایی می پردازد. رویکردهای چندحسی روش های بینایی، شنوایی، حرکتی و لامسه را برای تقویت یادگیری ادغام می کنند و به ویژه برای دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی موثر هستند. یک طرح شبه آزمایشی شامل ۶۰ دانش آموز ابتدایی با تشخیص نارساخوانی که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند، انجام شد. گروه آزمایش با استفاده از تکنیک های چندحسی آموزش دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل از روش های سنتی تدریس پیروی کردند. برای ارزیابی سطح درک مطلب، پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. نتایج حاکی از بهبود معنادار آماری در نمرات درک مطلب برای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. این یافته ها نشان می دهد که روش های تدریس چندحسی در رسیدگی به نیازهای یادگیری منحصربه فرد دانش آموزان نارساخوان بسیار موثر است، و باعث تعامل بهتر و حفظ مطالب خواندنی می شود. این مطالعه بر اهمیت اتخاذ راهبردهای آموزشی فراگیر و مبتنی بر شواهد برای حمایت از یادگیرندگان نارساخوان در محیط های آموزشی اصلی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش چندحسی ، نارساخوانی ، درک مطلب ، دانش آموزان ابتدایی