نقش آموزش و پرورش در ارتقای بهره وری سطح فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور

جامعه پذیری یا اجتماعی شدن فرایندی است که به انسان راه های زندگی کردن در جامعه را می آموزد و ظرفیت های او را در جهت انجام وظایف فردی و به عنوان عضو جامعه توسعه می بخشد. هدف از انجام این مقاله بررسی نقش آموزش و پرورش در ارتقای بهره وری سطح فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور است. این مقاله از نوع علمی مروری است. روش جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای است و از داده های اطلاعاتی و پایگاه های علمی نت و غیر استفاده شده است. نتایج این تحقیق برآن است که اهمیت هر کاری را باید با نقش و ارزش آن سنجید. اهمیت کار تعلیم و تربیت و معلمی به اندازه ای است که ساختن و هدایت یک فرد، مساوی زنده کردن همه افراد جامعه است. معلم در قالب فرآیند اجتماعی کردن دانش آموزان، به توسعه و پیشرفت فرهنگی و سیاسی جامعه کمک می کند. معلم با روح و جان دانش آموز سروکار دارد و به همین جهت بعنوان یک الگوی محبوب، بانفوذ و مطاع پذیرفته می شود. همچنین به دلیل برخورد مستقیم با دانش آموزان در طول سال های سازنده زندگی و نفوذ قابل توجه بر تفکرات آنان، نقش تعیین کننده ای در این راستا دارد. دانش آموزان اگر چه قبل از این در محیط خانواده علوم و اطلاعات فراوانی را کسب کرده و رفتارهایی را آموخته و به اموری عادت کرده اند و تا حدودی شخصیت شان شکل گرفته است، ولی هنوز شکل ثابت به خود نگرفته اند و تا حد زیادی قابل انعطاف و تغییر می باشند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، آموزش و پرورش ، معلم