نقش واهمیت معلمان درتصمیم گیری های برنامه ریزی درسی

هدف از این پژوهش، کاوش چارچوب جایگاه معلمان در نظام برنامهریزی درسی ایران است. در این زمینه، بر اساس طرح کیفی، ابعاد و مراحل جایگاه معلمان در برنامهریزی درسی، با استفاده از ابزار مصاحبه باز و نیمهساختارمند انجام شده و برای ارزیابی روایی و پایایی مطالعه از چهار معیار اعتبارپذیری، انتقالپذیری، اطمینانپذیری و تاییدپذیری استفاده شده است. روش نمونهگیری هدفمند است و بررسی بر اساس اشباع نظری با متخصصان، مدیران تربیتی و پژوهشی در سازمان پژوهش و معلمان شهر تهران با معیار داشتن تجربه در برنامهریزی درسی شکل گرفته که در پایان مصاحبهها به ۳۰ نفر رسیده است. دادههای بهدستآمده با نرمافزار Nvivo از طریق فن تحلیل مضمون تحلیل و برای اعتباریابی دادههای کیفی از روش همسوسازی نتایج حاصل از شبکه مضامین و تحلیل اسناد استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که معلم مهم ترین عنصر در موفقیت برنامه های درسی است. در عین حال جایگاه معلمان در برنامهریزی درسی امری سهل الوصول نیست؛ بلکه موضوعی تخصصی است و با موانعی مانند ایجاد وظیفه اضافی برای معلمان وعدم تخصص آنها روبهروست؛ اما ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان باعث میشود که غلبه بر موانع فوق ارزشمند شود. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد جایگاه معلمان دارای ابعاد طراحی، تدوین، اجرا، ارزشیابی و بازنگری بوده و هریک دارای مولفههای گوناگونی است که در یافتههای پژوهش نیز بررسی و بدانها اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

جایگاه معلمان ، برنامه ریزی درسی ، مراحل و ابعاد برنامه ریزی درسی