مرور سیستماتیک تاثیر سیاست های انضباطی مدرسه بر رفتار و یادگیری دانش آموزان

سیاست های انضباطی مدرسه نقش محوری در شکل دهی رفتار و نتایج یادگیری دانش آموزان ایفا می کنند، اما اثربخشی آن ها به استراتژی های به کار گرفته بستگی دارد. این مرور سیستماتیک تاثیر رویکردهای تنبیهی در مقابل رویکردهای ترمیمی را بر دانش آموزان مقطع آموزش پایه (ابتدایی تا دبیرستان) با ترکیب شواهد تجربی از مطالعات منتشر شده بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۵ بررسی می کند. با استفاده از پایگاه های داده ای مانند ERIC، PsycINFO و Scopus، این مرور با روش شناسی جستجوی دقیق و معیارهای مشخص برای ورود و خروج، تحقیقات مرتبط را تحلیل کرده است. یافته ها نشان می دهند که سیاست های تنبیهی، مانند سیاست های تحمل صفر، با افزایش مشکلات رفتاری، نرخ بالاتر ترک تحصیل و کاهش عملکرد تحصیلی همراه هستند و به طور نامتناسبی بر دانش آموزان حاشیه نشین تاثیر می گذارند. در مقابل، عدالت ترمیمی و مداخلات رفتاری مثبت (PBIS) موفقیت بیشتری در کاهش تعلیق و بهبود رفتار نشان می دهند، اگرچه تاثیر آن ها بر پیشرفت تحصیلی متفاوت است. جو مدرسه و وضعیت اقتصادی-اجتماعی به عنوان عوامل زمینه ای حیاتی ظاهر می شوند که اثربخشی چارچوب های حمایتی و ترمیمی را تقویت می کنند. این مرور نتیجه می گیرد که انتقال از سیاست های تنبیهی به ترمیمی برای ایجاد محیط های آموزشی عادلانه و فراگیر ضروری است و بر لزوم اصلاحات سیاستی و آموزش معلمان تاکید می کند. محدودیت ها، از جمله تنوع مطالعات و سوگیری جغرافیایی، نیاز به تحقیقات گسترده تر و طولی مدت را برای روشن سازی اثرات بلندمدت نشان می دهد. این تحلیل راهنمایی ارزشمند برای مربیان و سیاست گذارانی است که هدف آن ها همسو کردن شیوه های انضباطی با موفقیت دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

انضباط مدرسه ، رفتار دانش آموزان ، تعلیق ، سیاست های تنبیهی ، مداخلات رفتاری مثبت (PBIS)