استفاده از پهپادهای بذرپاش در تثبیت ماسه های روان و کاشت گیاهان مقاوم در مناطق بیابانی ایران؛ با بررسی تجربیات جهانی و مستندات علمی

فایل این در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این :

چکیده :

تثبیت ماسه های روان در مناطق بیابانی یکی از چالش های مهم مدیریت سرزمین در کشورهای خشک و نیمه خشک است. در ایران، گسترش بیابان ها و تهدید مناطق مسکونی و اراضی کشاورزی توسط ماسه های روان، باعث شده تا توجه به روش های نوین تثبیت از جمله استفاده از پهپادهای بذرپاش افزایش یابد. پهپادهای بذرپاش، به عنوان فناوری نوین و کم هزینه، این امکان را فراهم می آورند تا عملیات کاشت بذر در نقاط صعب العبور با سرعت بالا، دقت زیاد و حداقل نیروی انسانی انجام شود [Faiçal et al., 2014]. در سال های اخیر، کشورهای مختلف از جمله استرالیا، چین، آمریکا و اسرائیل پروژه های موفقی در این زمینه اجرا کرده اند که بررسی آن ها می تواند راهنمایی علمی و عملی برای ایران باشد [Zhang et al., 2021; Elhag & Bahrawi, 2017].در این مقاله، ضمن معرفی مشخصات فنی پهپادهای مناسب برای عملیات بذرپاشی در بیابان، گونه های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری مانند Atriplex spp., Calligonum comosum و Haloxylon ammodendron که در پروژه های جهانی و داخلی برای تثبیت ماسه ها استفاده شده اند، معرفی خواهند شد [FAO, 2019; Liu et al., 2020]. همچنین مزایا، معایب، محدودیت ها و الزامات فنی استفاده از پهپادها برای این منظور بررسی خواهد شد. در بخشی از مقاله به مقایسه تطبیقی هزینه، بازدهی و تاثیر این فناوری نسبت به روش های سنتی مانند نهال کاری دستی و مالچ پاشی پرداخته خواهد شد [Moreno et al., 2022].هدف نهایی مقاله، تدوین راهکارهایی عملی و مبتنی بر تجربیات جهانی برای بومی سازی فناوری پهپادهای بذرپاش در ایران است. این راهکارها شامل انتخاب گونه های مناسب، تعیین زمان کاشت، پارامترهای فنی پهپاد، تراکم بذر و مدل های موفق مدیریتی خواهد بود [UNCCD, 2021]. همچنین به بررسی تجربیات موفقی چون پروژه جنگل کاری با پهپاد در شمال چین و پروژه کاشت گیاهان بیابانی در نیوم مکزیکو آمریکا پرداخته شده و نقاط قوت و ضعف آن ها در شرایط مشابه با ایران تحلیل خواهد شد [Wang et al., 2018; Martinez et al., 2016].مقاله حاضر مبتنی بر بیش از 30 منبع علمی بین المللی از پایگاه های ISI و اسناد رسمی سازمان های جهانی مانند FAO، UNEP و UNCCD تدوین شده است تا راهکاری علمی، مستند و قابل اتکا برای استفاده از پهپاد در تثبیت ماسه های روان و توسعه پوشش گیاهی در ایران ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

شاهپور ابراهیمی

مشاورمدیر کل منابع طبیعی وآبخیزداری استان قم

مراجع و منابع این :

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود لینک شده اند :
  • 1.AirSeed Technologies. (2021). Using drones for large-scale reforestation: Australian case ...
  • 2.Ghosh, P., Kumar, V., & Singh, R. (2021). Drone-based seed ...
  • 3.Zhang, X., Liu, J., & Chen, H. (2022). Application of ...
  • 4.Zhang, Y., et al. (2021). Evaluation of drone-based aerial seeding ...
  • 5.Li, Z., & Wang, X. (2019). Aerial seeding for desert ...
  • "6.Drone Seeding: How Drones Are Helping Reforest the Planet". (2020). ...
  • "7.Drones to Fight Desertification". (2019). China Daily. Retrieved from https://www.chinadaily.com ...
  • نمایش کامل مراجع