تاثیر فعالیت های فوق برنامه ( مثل ورزش و هنر )در رشد شناختی و عاطفی کودکان

فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش، موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی، نقش مهمی در رشد شناختی کودکان ایفا می کنند. این فعالیت ها موجب تقویت مهارت های حل مسئله، تمرکز، برنامه ریزی، و تفکر انتقادی می شوند. کودکان در فرآیند یادگیری مهارت های هنری یا ورزشی با چالش هایی مواجه می شوند که آن ها را به خلاقیت و تفکر انعطاف پذیر سوق می دهد. همچنین فعالیت های گروهی، توانایی ارتباط موثر و کار تیمی را در آنان تقویت می کند. تجربه هدف گذاری و تلاش برای دستیابی به موفقیت، حس خودکارآمدی را در کودکان افزایش داده و بر عملکرد تحصیلی آن ها نیز تاثیر مثبت دارد. پژوهش ها نشان داده اند کودکانی که به طور منظم در فعالیت های فوق برنامه مشارکت دارند، در آزمون های شناختی عملکرد بهتری دارند. این دسته از فعالیت ها با تحریک بخش های مختلف مغز، زمینه ساز رشد جامع تری در دوران کودکی می شوند. ورزش نیز با تقویت عملکرد اجرایی مغز و کاهش استرس، تمرکز و یادگیری را بهبود می بخشد. در مجموع، فعالیت های فوق برنامه مکمل آموزش رسمی بوده و رشد فکری کودک را تسریع می کنند.از سوی دیگر، بعد عاطفی رشد کودک نیز به شدت تحت تاثیر کیفیت و تنوع فعالیت های فوق برنامه قرار دارد. مشارکت در فعالیت های هنری و ورزشی فرصت هایی را برای بیان احساسات، شناخت هیجانات، و مدیریت آن ها فراهم می آورد. کودکان از طریق خلق یک اثر هنری یا اجرای نمایشی، احساسات درونی خود را به شکلی خلاقانه ابراز می کنند که این امر به آرامش روانی و افزایش عزت نفس آنان منجر می شود. همچنین فعالیت های گروهی، احساس تعلق، مسئولیت پذیری و همدلی را در کودک تقویت می کند. چنین تجربیاتی در دوران رشد، شالوده ای برای سلامت روانی در بزرگسالی فراهم می سازد. همچنین حضور در جمع، تقویت مهارت های اجتماعی را در پی دارد که بر کیفیت روابط بین فردی کودکان تاثیر مثبت می گذارد. شرکت منظم در فعالیت های فوق برنامه به کاهش اضطراب و افسردگی نیز کمک می کند. این فعالیت ها فضای ایمن و حمایتی برای تخلیه هیجانی و بازسازی انرژی روانی فراهم می کنند. در نتیجه، فعالیت های فوق برنامه نه تنها رشد ذهنی بلکه بلوغ هیجانی کودکان را نیز تسریع می کنند و بستری سالم برای رشد همه جانبه آنان فراهم می سازند.

کلیدواژه ها:

فعالیت فوق برنامه ، ورزش و هنر ، رشد شناختی و عاطفی ، کودکان