بررسی کرامت انسان از دیدگاه قرآن و صحیفه سجادیه

در تمام دعاهای ماثوره پیامبران و اولیای الهی، علاوه بر تجلی رابطه عاشقانه بندگان با معبود، نکات آموزنده و معرفتی دیگری نیز وجود دارد که با عبور از لایه نخست این دعاها به آن نکات عالی و عمیق دست می یابیم. صحیفه سجادیه و ادعیه امام سجاد(ع)، به سبب موقعیت تاریخی و وضعیت خفقان آمیز سیاسی زمان آن حضرت از نظر چند لایه ای بودن منحصر به فرد است. زیرا برای آن امام(ع) زمینه ای مناسب برای تبلیغ معارف اصیل دینی وجود نداشت و مردم از ترس حاکمیت جور نه فقط در پی آموختن، حفظ و انتقال دیدگاه های آن بزرگوار نبودند، بلکه از هر گونه ارتباط با آن حضرت پرهیز می کردند. به همین دلیل امام سجاد(ع) بسیاری از آموزه های اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و سایر معارف دینی را با زبان دعا و در مقام راز و نیاز با معبود خویش ابراز می نمودند.آن چه در این مقاله عرضه شده است انسان شناسی از منظر امام چهارم(ع) است که با کاوش و دقت در عبارات ادعیه صحیفه سجادیه مورد تحقیق قرار گرفته است.این پژوهش در دو بخش بررسی می شود .در بخش کرامت انسان از دیدگاه قرآن عظمت انسان ، مفهوم کرامت ، کرامت مخصوص انسان ، منشا کرامت انسانی و کرامت انسان در قرآن و انواع آن بررسی می شود . در بخش دوم از دیدگاه صحیفه سجادیه کرامت انسان ، پیدایش و ساختار انسان ، امتیاز انسان و انسان آرمانی بررسی می شود . بدون تردید یکی از مهم ترین موضوعات قرآنی، حول محور انسان و ویژگی های او سیر می کند. در واقع آن گونه که قرآن انسان را ترسیم نموده، در هیچ جایی به چنین نحوی، جنبه های متفاوت و کرامت انسانی در نظر گرفته نشده است. در حقیقت در بین مخلوقات، انسان از ویژگی های بسیار متمایزی برخوردار است که به احسن الخالقین خطاب شده است. هدف از این پژوهش بررسی کرامت انسان از دیدگاه قرآن و صیحفه سجادیه می باشد .

کلیدواژه ها:

قرآن ، صحیفه سجادیه ، انسان ، کرامت