هوش مصنوعی به مثابه یک مربی هوشمند: بازاندیشی در فرآیندهای یادگیری دانش آموزان

تحولات فناوری در دهه های اخیر، نقش آموزش و یادگیری را دستخوش تغییرات بنیادینی کرده است. هوش مصنوعی، به عنوان یک مربی هوشمند، توانسته فرصت های نوینی برای بازاندیشی در فرآیندهای یادگیری دانش آموزان فراهم آورد. این مقاله به بررسی نقش هوش مصنوعی به مثابه عاملی تحول آفرین در آموزش پرداخته و تاثیر آن بر یادگیری شخصی سازی شده، دسترسی گسترده تر به منابع آموزشی، و افزایش بهره وری دانش آموزان را تحلیل می کند.مطالعات نشان می دهد که سیستم های هوش مصنوعی با تحلیل داده های آموزشی، توانایی طراحی مسیرهای یادگیری منحصربه فرد برای هر دانش آموز را دارند. این امر موجب افزایش انگیزه و کیفیت یادگیری می شود. علاوه بر این، فناوری های هوشمند توانسته اند دسترسی به آموزش های باکیفیت را برای دانش آموزان مناطق محروم فراهم آورده و نابرابری های آموزشی را کاهش دهند.با این حال، چالش هایی مانند کاهش تعامل انسانی، نگرانی های اخلاقی پیرامون حریم خصوصی دانش آموزان، و وابستگی زیاد به فناوری از جمله محدودیت های استفاده گسترده از هوش مصنوعی محسوب می شوند. این مقاله پیشنهاد می دهد که ترکیب تعامل انسانی با فناوری هوشمند و توسعه سیستم های اخلاق مدار می تواند از آسیب های این فناوری کاسته و زمینه بهره برداری مسئولانه از آن را فراهم آورد.نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که هوش مصنوعی قابلیت بازتعریف نقش معلم و دانش آموز در فرآیند یادگیری را دارد و می تواند در صورت پیاده سازی مسئولانه، به یک ابزار قدرتمند برای تحول آموزش تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری شخصی سازی شده ، مربی هوشمند ، آموزش هوشمند