بررسی جایگاه طرح درس نویسی در نظام آموزشی

نگارش یا نوشتن طرح درس دارای مزایای زیادی بوده که مهم ترین آن استفاده بهینه از زمان است. در واقع وقتی معلم برای تمامی فعالیت های خود و دانش آموز زمان تعیین می کند، جلوی هرج و مرج و بی نظمی را گرفته و با اعتماد به نفس بیشتری اقدام به اداره کلاس می کند. همواره یکی از دغدغه های معلمی، یادگیری دانش آموزان و نوع تربیت آنان بوده است. تمام پیشرفت های مربوط به حوزه تعلیم و تربیت، به نوعی با همین نگرانی و هدف نهایی معلم همراه و مرتبط بوده است. فرایند تدریس مجموعه اعمالی است سنجیده، منطقی و پیوسته که به منظور ارائه درس از طرف معلم صورت می گیرد. برای این منظور، معلم به مهارت هایی نیازمند است تا در هر یک از مراحل پیش از تدریس، حین تدریس و پس از تدریس، زمینه های تحقق اهداف مورد نظر را فر اهم آورد. آماده کردن طرح درس پیشی از حضور در کلاس، از مهم ترین فعالیت ها محسوب می شود. او باید پیش از آن که به کلاس برود و تدریس کند، خود را برای این کار آماده و مجهز سازد. این آمادگی به وسیله ی طرح درس شکل می گیرد.طرح درس توالی منطقی تدریس را مشخص می سازد و منجربه تکمیل فرآیند آموزش خواهد شد. طرح درس به منزله راهنمای معلم در موقع تدریس است و بهترین وسیله برای صرفه جویی در وقت دانش آموز و معلم می باشد و یکی از عوامل موثر و کلیدی در فرآیند آموزش است. مشارکت فعال معلم در تدوین و اجرای طرح درس از اهمیت ویژهای برخوردار است. تحقیق در زمینه طرح درس جهت دستیابی به این هدف می تواند ارتقای فرآیند آموزش و کسب پیشرفت تحصیلی دانش آموز و پیشبرد عملکرد آموزشی آنان را در پی داشته باشد. هدف اصلی از تدوین و بازنگری طرح درس، تسهیل در یادگیری فراگیران جهت برقراری یک بستر مناسب ارتباطی می باشد. طرح درس دیدگاه های دانش آموز را نسبت به کیفیت آموزش معلم بهبود بخشیده و ضمن آن باعث ایجاد نظم منطقی و هماهنگی شده و فعالیتهای آموزشی را هدفمند می کند.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، معلم ، مدرسه ، طرح درس ، آموزش ، پرورش