نقش داستان های کهن ایرانی در آموزش مفاهیم اخلاقی به کودکان

این پژوهش با هدف بررسی نقش داستان های کهن ایرانی در آموزش مفاهیم اخلاقی به کودکان انجام شده است. ادبیات کهن ایران، گنجینه ای ارزشمند از داستان ها، افسانه ها و اسطوره هایی است که در طول قرن ها، حامل مفاهیم اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی بوده اند. این پژوهش با روش تحلیل محتوای کیفی به بررسی محتوای اخلاقی داستان های کهن ایرانی همچون شاهنامه، کلیله و دمنه، مرزبان نامه و مثنوی معنوی پرداخته و الگوهای آموزشی مستتر در آنها را استخراج کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که این داستان ها با بهره گیری از عناصر تخیلی، شخصیت پردازی نمادین، و ساختار روایی جذاب، مفاهیم اخلاقی پیچیده را به زبانی ساده و قابل فهم برای کودکان ارائه می دهند. همچنین، روش های آموزشی غیرمستقیم، استفاده از نمادها و استعاره ها، و ارائه الگوهای رفتاری مثبت و منفی از مهمترین شیوه های انتقال مفاهیم اخلاقی در این داستان هاست. پژوهش حاضر ضمن معرفی چارچوبی برای تحلیل محتوای اخلاقی داستان های کهن، پیشنهادهایی برای بهره گیری موثر از این میراث ارزشمند در نظام آموزشی معاصر ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

داستان های کهن ایرانی ، آموزش اخلاق ، ادبیات کودک ، شاهنامه ، کلیله و دمنه ، تربیت اخلاقی ، میراث فرهنگی