ادوارد باند: نمایشنامه نویس فرهنگ باور

ادوارد باند یکی از شناخته شده ترین نمایشنامه نویسان سیاسی معاصر انگلستان است. او در آثار خود از سرمایه داری مصرفی نهادینه در جامعه غربی انتقاد می کند و فجایعی مانند ظهور نازیسم، استالینیزم و بمباران هسته ای ژاپن را نتیجه عملکرد انسان مدرن بر اساس عقل ابزاری خود و بی توجهی به طبیعت خلاق و نیازمندیش به زیست جمعی و همدلانه در کنار همنوعان خود می داند. به این معنی، باند از منظری جامعه شناختی وضعیت انسان مدرن را آسیب شناسی می کند. ازاین رو، ادوارد باند را باید نمایشنامه نویس و نظریه پردازی فرهنگ باور دانست. او این آسیب شناسی را از یک سو در مقاله ها، پیشگفتارها و گزین گویه هایی که بر نمایشنامه هایش می نویسد نظریه پردازی می کند و از سوی دیگر، بعد زیبایی شناختی این چارچوب نظری خود را در نمایشنامه هایش به روی صحنه می برد. بنابراین، صورت بندی دیدگاه های نظری ادوارد باند درباره جامعه غربی و توجه او به کاربست این نظرها در نمایشنامه نویسی می تواند در شناخت آسیب شناسانه جامعه مدرن و جریان هنری که باند راهبر آن است، موثر باشد. برای انجام این صورت بندی، نگاه باند به ماهیت خشونت، دوگانه فرهنگ / سازمان در سرمایه داری و نگاهش به طبیعت انسان و در نهایت نظرش درباره ماهیت هنر پساآشوییتس تبیین می شوند. از آنجا که افکار باند به چپ نو، به خصوص اندیشه های هربت مارکوزه، نزدیک است، از بعضی دیدگاه های این اندیشمند نیز برای تبیین بهتر افکار باند استفاده می شود. در این مقاله، در نهایت، مشخص می شود که در نظام فکری باند پناه بردن انسان ها به خلاقیت و همدلی با یکدیگر می تواند راهی برای رهایی از عقل ابزاری مدرن و کاهش خشونت نهادینه در سرمایه داری باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه داری مصرفی ، زیبایی شناسی خشونت ، فرهنگ ، انسان تک ساحتی