سواد دیجیتال دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان و بهبود آن

این مقاله با هدف تعیین سطح سواد دیجیتال دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان زنجان و چگونگی استفاده آنها از فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین در پاسخ به مشکلات مرتبط با کاربست اثربخش فناوریهای نوظهور اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش است که به نقش کلیدی سواد دیجیتال و توانایی دانشجویان در استفاده از فناوری جدید می پردازد و نقش مهمی در پیوستن به سیستم آموزشی خواهد داشت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت داده ها آمیخته و براساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی است. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل مصاحبه فردی مستقیم، پرسشنامه های از پیش طراحی شده و گروه های کانونی شامل ۶۰ دانشجوی سال اول و دوم از گروه آموزش زبان انگلیسی و گروه آموزش ابتدایی این دانشگاه می باشد. بخش تجربی این مقاله به بررسی و تحلیل کم و کیف کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات توسط دانشجویان در فرایند یادگیری پرداخته و نتایج به دست آمده نقاط ضعف دانشجویان را در استفاده از این فناوری ها نمایان می سازد. در نتیجه دانشگاه باید یک استراتژی جامع اتخاد کند که سطح سواد و شایستگی دیجیتال دانشجومعلمان را ارتقا دهد تا اثربخشی و کارایی فرایند یاددهی-یادگیری آنها افزایش یابد و با مطالبات سیستم آموزشی کشور همگام شوند.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، آموزش ، سواد دیجیتال ، دانشجویان ، پژوهش