آسیب های پنهان ارزشیابی توصیفی: تجارب زیسته ی معلمان چه می گویند؟

این مقاله به بررسی آسیب های پنهان ارزشیابی توصیفی در نظام آموزشی ایران و تجارب زیسته ی معلمان می پردازد. ارزشیابی توصیفی به عنوان یک رویکرد نوین در ارزیابی یادگیری دانش آموزان معرفی شده است، اما اجرای آن با چالش ها و مشکلاتی مواجه است که اغلب در سایه ی مزایای آن نادیده گرفته می شوند. نتایج تحقیق نشان می دهد که عدم آگاهی و آموزش کافی معلمان، بار اضافی ناشی از اجرای این روش، و نابرابری های آموزشی از جمله آسیب های اصلی این رویکرد هستند. معلمان به عنوان افرادی که به طور مستقیم با دانش آموزان در تعامل هستند، تجربیات متعددی از چالش های اجرایی ارزشیابی توصیفی دارند که می تواند به کاهش کیفیت تدریس و یادگیری منجر شود. همچنین، این تحقیق نشان می دهد که تجارب معلمان می تواند به شناسایی نقاط ضعف و قوت ارزشیابی توصیفی کمک کند و به سیاست گذاران آموزشی در بهبود این سیستم یاری رساند. مقاله به اهمیت آموزش و پشتیبانی مستمر از معلمان تاکید می کند و پیشنهاداتی برای برگزاری دوره های آموزشی و ایجاد شبکه های حرفه ای ارائه می دهد. در نهایت، این تحقیق به ضرورت بررسی دقیق تر آسیب های پنهان ارزشیابی توصیفی و تجارب معلمان در راستای ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان اشاره دارد و بر لزوم بهینه سازی این رویکرد در نظام آموزشی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

آسیب های پنهان ، ارزشیابی توصیفی ، تجارب زیسته ، معلمان ، کیفیت آموزش