توانایی خودتنظیمی در یادگیری و نقش آن در تعیین اهداف آموزشی در پایه ابتدایی

خودتنظیمی در یادگیری به توانایی دانش آموزان برای مدیریت فرآیند یادگیری خود گفته می شود که شامل تعیین اهداف، برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی عملکرد شخصی است. این مهارت یکی از جنبه های اساسی رشد شخصیتی و تحصیلی به ویژه در مقاطع ابتدایی است، چرا که پایه و اساس موفقیت در مراحل بالاتر آموزش را شکل می دهد. در پژوهش ها، خودتنظیمی در یادگیری با عوامل متعددی از جمله انگیزه، خودآگاهی، و میزان حمایت های معلم و خانواده مرتبط است. دانش آموزانی که از خودتنظیمی قوی تری برخوردارند، توانایی بیشتری در تعیین اهداف آموزشی قابل دستیابی و پیگیری آن ها دارند. این امر به افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان نسبت به یادگیری خود می انجامد و همچنین به بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش اعتماد به نفس آن ها کمک می کند. این مقاله اهمیت توسعه توانایی های خودتنظیمی در یادگیری و نقش آن در تعیین اهداف آموزشی در پایه ابتدایی را بررسی کرده و استراتژی های عملی برای معلمان و والدین در حمایت از این مهارت ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که تلفیق مداخلات هدفمند با روش های تدریس نوین می تواند تاثیر مثبتی بر یادگیری دانش آموزان در این مرحله حساس داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اهداف آموزشی ، پایه ابتدایی ، یادگیری ، خودتنظیمی