بررسی برنامه ریزی درسی مبتنی بر یادگیری عمیق در دانش آموزان ابتدایی

یادگیری عمیق به عنوان رویکردی نوین در آموزش، بر درک مفهومی، تفکر انتقادی و توانایی حل مسئله تاکید دارد. این مقاله به بررسی برنامه ریزی درسی مبتنی بر یادگیری عمیق در دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد و نقش آن را در ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش مهارت های پایه مورد تحلیل قرار می دهد. برنامه ریزی درسی مبتنی بر یادگیری عمیق، با تمرکز بر فعالیت های تعاملی، پروژه محور و تجربه های عملی، به دانش آموزان کمک می کند تا مفاهیم را به صورت معنادار و پایدار بیاموزند. این مطالعه با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و مرور پژوهش های مرتبط، به بررسی اصول طراحی برنامه های درسی مبتنی بر یادگیری عمیق، از جمله تفکیک موضوعات به مفاهیم کلیدی، استفاده از روش های تدریس فعال و ارزشیابی مستمر می پردازد. نتایج نشان می دهد که این رویکرد می تواند به افزایش انگیزه یادگیری، تقویت خلاقیت و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان منجر شود. همچنین، نقش معلمان به عنوان تسهیل گران فرآیند یادگیری و اهمیت محیط های یادگیری غنی و انعطاف پذیر مورد تاکید قرار گرفته است. این مقاله بر لزوم بازنگری در برنامه های درسی سنتی و ادغام رویکرد یادگیری عمیق در نظام آموزش ابتدایی تاکید می کند تا دانش آموزان بتوانند در مواجهه با چالش های آینده، توانایی های لازم را کسب کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری عمیق ، تفکر انتقادی ، یادگیری مقدمه