بررسی توسعه دانش محتوای آموزشی (PCK) در دانشجو معلمان؛ دیدگاه های نظری و پیامدهای تربیت معلم

این مقاله به بررسی توسعه دانش محتوایی-پداگوژیکی (PCK) در دانشجویان معلم می پردازد و بر اهمیت ادغام PCK در برنامه های آموزشی و توسعه حرفه ای معلمان تاکید دارد. PCK به عنوان یک عنصر کلیدی در کیفیت تدریس و یادگیری شناخته می شود که شامل ترکیب دانش محتوایی و دانش آموزشی است. این مطالعه با استفاده از مدل اجماع تصفیه شده (RCM) به تحلیل تعاملات بین PCK شخصی (pPCK) و PCK اجرایی (ePCK) پرداخته و نقش تمرین های بازتابی و یادگیری مشارکتی را در تقویت PCK بررسی می کند. نتایج نشان می دهد که تمرین های بازتابی، به ویژه هنگامی که با استفاده از ویدئو انجام می شوند، به معلمان کمک می کنند تا تجربیات تدریس خود را مورد بررسی قرار دهند و به درک عمیق تری از روش های تدریس دست یابند. همچنین، یادگیری مشارکتی و بازخورد همتایان به دانشجویان معلم این امکان را می دهد که تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از نظرات یکدیگر بهره مند شوند، که این امر منجر به تقویت PCK آن ها می شود. علاوه بر این، ادغام PCK در برنامه های درسی معلمان و توسعه حرفه ای برای مربیان معلم به عنوان دو راهبرد کلیدی برای بهبود کیفیت آموزش شناسایی شده اند. این رویکردها نه تنها به افزایش توانایی های تدریسی معلمان کمک می کنند بلکه باعث ارتقاء تجربه یادگیری دانش آموزان نیز می شوند. در نهایت، این مقاله چارچوبی نظری برای توسعه PCK در دانشجویان معلم ارائه می دهد که می تواند به برنامه ریزان آموزشی در طراحی دوره های موثر کمک کند. با توجه به چالش های موجود در تدریس، توجه به توسعه PCK در برنامه های آموزشی ضروری است.

کلیدواژه ها:

دانش محتوایی-پداگوژیکی (PCK) ، PCK شخصی (pPCK) ، PCK اجرایی (ePCK) ، تمرین های بازتابی ، یادگیری مشارکتی ، توسعه حرفه ای