بررسی نقش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی در پیشبرد اهداف آموزشی

بازی از ارکان مهم رشد سالم محسوب می شود که از طریق آن زبان شناخت شایستگی اجتماعی، خودتنظیمی و اعتماد به نفس رشد می یابد. مقاله حاضر به بررسی نقش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی در پیشبرد اهداف آموزشی می پردازد. بازی درمانی به عنوان یک روش تعاملی و جذاب، به ویژه در حوزه آموزش کودکان، توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است. این پژوهش با تمرکز بر رویکرد شناختی، به تحلیل تاثیرات بازی درمانی بر بهبود مهارت های شناختی، افزایش تمرکز، تقویت حافظه و ارتقای توانایی حل مسئله در فراگیران می پردازد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی نه تنها به رشد شناختی کودکان کمک می کند، بلکه می تواند به عنوان یک ابزار موثر در دستیابی به اهداف آموزشی مورد استفاده قرار گیرد. این روش با ایجاد محیطی شاد و تعاملی، انگیزه یادگیری را افزایش داده و مشارکت فعال دانش آموزان را در فرآیند آموزش تقویت می کند. در نهایت، مقاله پیشنهاد می کند که ادغام بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی در برنامه های آموزشی می تواند به بهبود کیفیت آموزش و دستیابی به نتایج مطلوب تر منجر شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، بازی ، کودک