تجارب زیسته معلمان از چالشهای ارزشیابی توصفی در مدارس ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، بررسی مسائل و چالش های پیش روی معلمان در اجرای ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی است. رویکرد پژوهشی به کاربرده شده کیفی و بر مبنای روش پدیدارشناسی است که از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان منتخب انجام شده است. مبانی نظری این مقاله مبتنی بر دیدگاه نظریه سازنده گرایی ویگوتسکی است که بر نقش تعاملات اجتماعی و بافت فرهنگی در فرایند یادگیری تاکید دارد. سوال اصلی مقاله این بود که آیا می توان چالش های ارزشیابی توصیفی را از طریق بهبود راهبردهای اجرایی و توانمندسازی معلمان کاهش داد؟ یافته های تحقیق نشان داد که، بهبود کیفیت ارزشیابی توصیفی مستلزم آموزش های مستمر برای معلمان، تامین منابع مناسب، کاهش حجم دروس و افزایش همکاری میان معلمان و والدین است. همچنین، عدم آشنایی کافی با اصول ارزشیابی توصیفی و نبود زیرساخت های حمایتی، از موانع مهم اجرای موفق این رویکرد است. نتایج پژوهش می تواند در سیاست گذاری های آموزشی برای بهبود کیفیت ارزشیابی در مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، چالش های معلمان ، مدارس ابتدایی ، پدیدارشناسی ، یادگیری سازنده گرا ، توانمندسازی معلمان