نقش آموزش مهارت های اجتماعی در توسعه شخصیت دانش آموزان و راهکارهای تقویت ارتباط و همکاری در محیط مدرسه

آموزش مهارت های همدلی و همکاری به عنوان عوامل کلیدی در تقویت روابط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی شناخته می شود. این مهارت ها به شکل گیری تعاملات مثبت و کاهش مشکلات رفتاری کمک می کنند و بهبود کیفیت روابط میان فردی را به دنبال دارند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های همدلی و همکاری بر تقویت روابط اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان ابتدایی است. مهارت های اجتماعی یکی از مولفه های اساسی در توسعه شخصیت دانش آموزان و موفقیت آنان در زندگی فردی و اجتماعی است. مدارس، به عنوان مهم ترین نهاد اجتماعی پس از خانواده، نقش مهمی در آموزش و تقویت این مهارت ها دارند. این پژوهش که به روش کتابخانه ای انجام شده، به بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر شخصیت دانش آموزان و ارائه راهکارهایی برای تقویت ارتباط و همکاری در محیط مدرسه می پردازد. یافته ها نشان می دهد که آموزش مهارت های ارتباطی، همدلی، مسئولیت پذیری و حل تعارض موجب افزایش تعاملات مثبت بین دانش آموزان و شکل گیری شخصیت متعادل تر در آنان می شود. علاوه بر این، استفاده از روش های تدریس مشارکتی، فعالیت های گروهی و برنامه های پرورشی هدفمند نقش موثری در بهبود ارتباطات و تعاملات اجتماعی دارد. درنهایت، پیشنهاد می شود که مدارس با طراحی برنامه های آموزشی ساختاریافته، زمینه را برای تقویت مهارت های اجتماعی و پرورش نسلی توانمندتر فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، توسعه شخصیت ، ارتباط موثر ، همکاری ، محیط مدرسه