بررسی زندگی و آثار شاعران بزرگ همچون حافظ، سعدی و مولانا از منظر روانشناسی شخصیت و آسیب شناسی

در این مقاله به بررسی زندگی و آثار سه شاعر بزرگ ایرانی، حافظ، سعدی و مولانا، از دیدگاه روانشناسی شخصیت و آسیب شناسی خواهیم پرداخت. این شاعران نه تنها در ادبیات فارسی بلکه در جهان نیز به عنوان نویسندگان برجسته ای شناخته شده اند که آثارشان تاثیرات عمیقی بر روان و شخصیت انسان ها داشته است. هدف این مطالعه، تحلیل چگونگی بازتاب شخصیت و تجارب روانی این شاعران در آثارشان و بررسی احتمالی برخی از مشکلات روانی آنان است. در اشعار حافظ، می توان عناصری از شخصیت دوگانه و تنش های روانی مشاهده کرد. او با بهره گیری از نمادها و تصاویر شاعرانه، احساسات و تجربه های درونی خود را به خوبی به تصویر کشیده است. سعدی با نگرشی واقع گرایانه تر، به موضوعات اجتماعی و اخلاقی پرداخته و شخصیت هایی با ویژگی های انسانی متفاوت را در آثار خود به تصویر می کشد. مولانا با آثار عارفانه و معنوی خود، به بررسی عمیق تر مسائل روانی و روحی پرداخته و با استفاده از زبان شاعرانه، تجارب شخصی و فلسفی خود را منتقل کرده است. این مقاله با استفاده از روش های تحلیل محتوای کیفی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته، سعی دارد تا به بررسی ویژگی های شخصیتی، تجربیات روانی و مشکلات احتمالی این شاعران بپردازد.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، روان شناسی ، شخصیت ، نقش ادبی