اهمیت نگاه بر زبان نمادین در شعر عطار

عطار نیشابوری، شاعر و عارف بزرگ ایرانی، از استفاده گسترده ای از نمادها و تمثیل ها در اشعار خود استفاده می کرد تا مفاهیم عمیق و روانی را به اشعار خود منتقل کند. او از نمادها و تمثیل ها برای نشان دادن معانی مخفی و عمیقی از عشق، معشوق و وحدت استفاده می کرد. یکی از نمادهای مهم در شعرهای عطار، مورچه است که به عنوان نمادی از تلاش پیشرفت استفاده می شود. عطار معتقد بود که آسیب هایی که به دل بیندازد، آن را شادتر و پرشورتر می کند و او را به سمت خدا می کشاند، مانند مورچه ای که برای رسیدن به غذایش تلاش می کند. همچنین، در اشعار عطار، عناصر طبیعی مانند باغ، گل، جویبار و درختان به عنوان نمادهای عشق، زیبایی و خلوص استفاده می شوند. او از تصویر باغ به عنوان نمادی از بهشت و خوشبختی استفاده می کرد و از تصویر گل به عنوان نمادی از زیبایی و خوشبختی. عطار نیشابوری از نمادها و تمثیل ها برای ایجاد تصاویر زیبا و عمیقی از مفاهیم عشق، عرفان و وحدت استفاده می کرد که به شعرهایش عمق و زیبایی بیشتری می بخشید. در این مقاله قصد داریم به بررسی وجود نماد و تمثیل در اشعار عطار نیشابوری بپردازیم.

کلیدواژه ها:

تمثیل ، عطار ، شعر ، نماد