شناسایی و ارزیابی مولفه های تاثیرگذار بر تعاملات اجتماعی شهروندان در ایستگاههای مترو (مطالعه موردی مترو هفت تیر تهران)

نگاه اجتماعی به خیابان خصوصا پایانه های حمل و نقل مثل ایستگاه های مترو به قدری مهم است که نادیده گرفتن آن می نابودی هویت یک شهر شود. توسعه شهری باید بر اساس الگویی صورت بگیرد که همه ابعاد زندگی شهری در آن تواند موجب مدنظر قرار می گیرد. و شهرها را به سوی انسان محوری و حذف نشدن یا حتی تضعیف نکردن کارکرد های اجتماعی هدایت برنامه ریزی و توسعه شهری کشور، به ویژه در سطح کالن شکل کند. برای این منظور لازم است: اقداماتی برای اصلاح نظام بگیرد که متعاقب آن، توسعه حمل و نقل محور به منزله رکن رکین توسعه شهری مدنظر قرار بگیرد. پژوهش حاضر در روش مامی شناسی دارای رویکرد کمی است. و از لحاظ هدف کاربردی توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد ۵۵۰ افرادی است که احراز این ویژگی ۱افرادی است که به گفته خودشان مدت زیادی (حداقل با سوال از پرسش شوندگان پیش از تکمیل پرسشنامه صورت گرفته است. همچنین به منظور تعیین حجم نمونه منتخب از ن استفاده شد. در این پژوهش و براساس اطلاعات حاصل از پیمایش اولیه پژوهشگران، جامعه آماری مورد نظر، از فرمول کوکرا هزار نفر در محدوده مطالعاتی این ۵۵۰ از آنجایی که میزان جامعه آماری برای این پژوهش نامعین و بسیار بزرگ بوده است، و ۳۸۳ جم نمونه مورد نظر ح ۰۳/۳ ایستگاه تخمین زده شده است. با در نظر گرفتن جامعه آماری و خطای ، نفر محاسبه شده است. روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده بود، و برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شد. پاسخ به سئوالات اصلی و براساس طیف لیکرت پنج گزینه ای جمع آوری شده است. با توجه به نتایج یافته ها می توان گفت که کارکرد اجتماعی پژوهش شده که این نتیجه تایید کننده نظریات استناد شده است. به عبارت دیگر کارکرد مکانی در ایستگاه مترو مورد دستیابی به این نتیجه، ضرورت تغییر کاربری ایستگاه از یک مسیر عبوری صرف به یک فضای عمومی فعال با کارکرد توامان اجتماعی و مکانی است.

کلیدواژه ها:

تعامل اجتماعی ، کارکرد اجتماعی ، کارکرد مکانی ، مترو