بررسی مروری ارتباط حق به شهر و عدالت فضایی

تحولات روزافزون و توسعه فیزیکی شهرها در دهه های اخیر، موجب از همپاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی شهری شده که خود زمینه ساز شکل گیری نابرابری فضایی در شهر و تفاوت در برخورداری شهروندان از خدمات شهری بوده است. از آنجاییکه شهر انعکاس دهنده کثرت گرایی و نیازهای متنوع ساکنان است؛ بنابراین حق دسترسی عادالنه به خدمات و عرصه عمومی شهر نیز به مثابه پیش نیاز اصلی حق مشارکت شهروندان و تحقق عدالت فضایی قلمداد می شود. با توجه به اینکه تاکید « حق به شهر » بر تخصیص فضا به شهروندان مبتنی بر حق بهره برداری عادالنه ساکنان شهر است، می توان از این مفهوم بنیادی در جهت اصالح وضعیت کنونی شهر ها با هدف دستیابی به توزیع متوازن و دسترسی برابر به سرمایه های شهری بهره گرفت. با توجه به اهمیت این موضوع در این تحقیق به بررسی مروری ارتباط حق به شهر و عدالت فضایی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حق به شهر ، عدالت فضایی ، شهر