تبین و شناسایی پهنههای مستعد بلندمرتبهسازی (نمونه موردی: حوزه شمال غربی مشهد)

هر پدیدهای در بستر تاریخی خود دستخوش تحولات گوناگونی می شود که این تحولات و پدیدههای نوظهور در معرض نقد و بررسیهای متخصصین و صاحبنظران قرار دارد. به دنبال روند رو به رشد کلان شهرها در دهههای اخیر و برای حل معضل کمبود مسکن، بلندمرتبهسازی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و دیدگاه های موافق و مخالف مختلفی بر آن اتخاذ گردیده است و معیارهای مکانیابی این ساختمانها می تواند چالشی جدی از منظر شهرسازی باشد. در کلانشهر مشهد نیز بحث مکانیابی در بلندمرتبه سازی و انتخاب مکان مناسب و بهینه منطبق با پارامترهای موثر بر آن از نقش و اهمیت بسیار زیادی در کاهش میزان آسیبهای احتمالی ناشی از انجام بلندمرتبه سازی برخوردار است. انتخاب محل استقرار پروژهها و بررسی طیف گسترده معیارهای مناسب آن اعم از معیارهای امنیتی، اجتماعی، اقتصادی، مشرفیت، خدمات، سیما و منظر شهری، فنی و کاربردی حائز اهمیت است و استقرار اهداف و پروژهها در مکانهای مناسب و بهینه شرایط لازم را برای اجرا و هدایت طرحهای مرتبط خدمات آنها فراهم می سازد. لذا در این پژوهش که بر مبنای توصیفی-تحلیلی انجام شده است، پس از بررسی ادبیات شهرسازی موجود و با استفاده از روشهای اسنادی و میدانی، به استخراج اصول و معیارهای الزماالجرا و قابل تعمیم به سایر مواضع مطالعاتی پرداخته و با تلفیق مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره و استفاده از نرمافزارهای مربوطه، پهنههایی مستعد بلندمرتبهسازی در حوزه شمال غرب شهر مشهد شناسایی شده است. همچنین در انتها در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار شهری راهکارها و پیشنهاداتی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

بلندمرتبهسازی ، ساختمان های بلندمرتبه ، مکانیابی ، حوزه شمال غربی مشهد