مرمت رودهای شهری با توسعه زیرساخت های سبز-آبی

رشد شهرنشینی، تغییرات اقلیمی و مداخالت انسانی، موجب تخریب اکوسیستم های شهری، از جمله رودخانه های طبیعی شده است. توسعه زیرساخت های خاکستری و شبکه های فاضلاب شهری، نفوذپذیری خاک را کاهش داده، حجم روان آبها را افزایش داده و مسیرهای طبیعی آب را تغییر داده است. این تغییرات تعادل اکولوژیکی رودخانه های شهری را بر هم زده، سیالب ها را تشدید کرده و کیفیت آب را کاهش داده است. در این راستا، زیرساخت های سبز-آبی به عنوان راهکاری پایدار، بازآفرینی اکوسیستم های رودخانه ای و مدیریت پایدار شهری را تسهیل می کند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، تاثیر توسعه زیرساخت های سبز-آبی بر مرمت رودخانه های شهری را بررسی کرده و داده های آن از مطالعات پیشین، گزارش های بین المللی و تجارب جهانی گردآوری شده است. یافته ها نشان می دهد که این زیرساخت ها علاوه بر بهبود عملکرد اکولوژیکی و زیست محیطی، کیفیت منظر شهری را ارتقا داده، تعاملات اجتماعی را افزایش داده و تابآوری شهرها را در برابر بحران های محیطی تقویت می کنند. مطالعات موردی تایید می کند که این رویکرد در کاهش سیالب های ناگهانی، افزایش نفوذپذیری خاک و کاهش اثرات منفی جزایر حرارتی موثر است. به منظور بهره گیری حداکثری از این ظرفیت ها، لازم است این راهکارها در سیاست گذاری های شهری ادغام شوند. هماهنگی نهادی، مشارکت شهروندان و سیاست های حمایتی از الزامات کلیدی موفقیت این رویکرد هستند. احیای رودخانه های شهری از طریق این زیرساخت ها، علاوه بر بهبود شرایط زیست محیطی، کیفیت زندگی شهری را نیز ارتقا خواهد داد.

کلیدواژه ها:

زیرساخت های سبز-آبی ، مرمت رودخانه های شهری ، مدیریت پایدار شهری ، کاهش سیالب ، تغییرات اقلیمی