تحلیلی بر زیست پذیری شهرها

امروزه شهرها مکان اصلی کار و زندگی بخش عمده از جمعیت ۷ میلیارد نفری که بیش از ۵۰% در شهرها زندگی می کنند از این رو به کیفیت زندگی، شرایط امکانات و نیازهای ساکنان شهرها مسئله ای حیاتی است. شهرها با مشکلات متعدد شهرها، رویکردهای مختلفی برای ارتقا و بهبود شرایط زندگی در آنها پیشنهاد و مطرح شده است که زیست پذیری شهری یکی از آنها است. در چارچوب گفتمان پایداری در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی به عنوان یک اصل راهنما در راستای دستیابی به کیفیت برنامه ریزی شهری خوب با مکان پایدار است. اصطلاح زیست پذیری به درجه تامین ملزومات یک جامعه در میان نیازها و ظرفیت افراد آن جامعه دارد ضرورت و اهمیت پرداختن به زیست پذیری شهری در ارتباط با مقولات جدید برنامه ریزی و مدیریت در پاسخ به نیازهای جامعه پس از صنعتی شدن که همواره با تغییرات شتابان و پیچیدگی است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی است که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسناد، کتب و سایر نوشته های مربوطه به تحلیل و بررسی عوامل موثر بر زیست پذیری شهری می پردازد. نتایج حاصل این پژوهش نشان می دهد که زیست پذیری در معنای اصلی و کلی خود به مفهوم دستیابی به قابلیت زندگی و در واقع زیست پذیری همان دستیابی به کیفیت برنامه ریزی شهری خوب با مکان پایدار است.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، زیست شهری ، توسعه شهری ، فضای عمومی