بررسی نقش شهر فرودگاهی در توسعه گردشگری شهری پا ی دار با تاکید بر شاخصه های توسعه پایدار

شهرهای فرودگاهی به عنوان کانون های نوظهور توسعه شهری، نقش کلیدی در تقویت گردشگری و پایداری شهری ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی نقش شهر فرودگاهی در توسعه گردشگری شهری پایدار با تاکید بر شاخصه های توسعه پایدار میپردازد با رشد روزافزون صنعت گردشگری در سطح جهانی و تغییرات سر یع در نیازها و توقعات گردشگران، شهرهای فرودگاهی بهعنوان مراکز کل یدی برا ی توسعه گردشگر ی شهر ی شناخته می شوند. این شهرها به دل یل موقع یت جغراف یایی ویژه خود، دسترس ی آسان به مقاصد مختلف و امکانات ویژه، نقش ح یاتی در جذب گردشگر و تسهیل جابجا ییهای بینالمللی ایفا میکنند.. با توجه به اهمیت رعا یت اصول توسعه پا یدار در فرآ یندهای شهر ی، این تحقیق به شناسا یی و تحل یل شاخص های اصلی توسعه پایدار در زم ینه گردشگر ی شهری می پردازد. این شاخص ها شامل توسعه اقتصادی (ایجاد اشتغال، افزا ی ش درآمدزایی از گردشگر ی)، توسعه اجتماع ی (افزایش کیفیت زندگ ی، تقویت فرهنگ گردشگر ی و پذیرش اجتماع ی) و حفاظت از محیطزیست (مدیریت منابع طب یعی، کاهش آلودگ یها) هستند. همچن ین، مقاله به تحل یل اثرات مثبت و منف ی شهرهای فرودگاهی در این سه بعد پرداخته و اهم یت هماهنگ ی میان سیاست های مدیریت شهر ی، گردشگر ی و توسعه پایدار را مورد تاک ید قرار میدهد. هدف اصلی تحقیق، تحلیل ظرفیت های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی شهرهای فرودگاهی در چارچوب گردشگری پایدار و ارائه راهکارهایی برای ارتقای این پتانسیلها است. برای دستیابی به این هدف، از روش تحقیق توصیفی -تحلیلی بهره گرفته شده است. داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای، تحلیل اسناد و مدارک، و همچنین جمع آوری داده های میدانی با ابزار مصاحبه با کارشناسان و مسئوالن فرودگاهی گردآوری شده است. روش شناسی تحقیق مبتن ی بر تحلیل اسناد ی و مطالعات موردی است که بهوی ژه از تجربیات موفق برخ ی شهرهای فرودگاهی همچون دبی و سنگاپور در زمینه پیاده ساز ی اصول توسعه پایدار در گردشگر ی بهره بردار ی شده است. در نهایت، این مقاله به ارائه پیشنهادات ی در خصوص بهبود عملکرد شهرهای فرودگاهی در راستا ی توسعه پایدار گردشگر ی شهر ی میپردازد. ا ین پیشنهادات شامل راهکارهایی برا ی ارتقاء زیرساخت ها، بهبود مدیریت منابع و افزا یش تعاملات ب ین المللی در زمینه گردشگر ی پایدار است . یافته ها نشان میدهد که شهرهای فرودگاهی می توانند به عنوان مراکز اقتصادی چندمنظوره، تاثیرات قابل توجهی در توسعه پایدار شهری داشته باشند. از منظر اقتصادی، این شهرها از طریق جذب سرمایه گذاری، افزایش اشتغال، و تقویت زنجیره تامین گردشگری، موجب رشد پایدار میشوند. در بعد اجتماعی، شهرهای فرودگاهی میتوانند با تقویت تعاملات فرهنگی، بهبود خدمات عمومی و دسترسی عادالنه به منابع، به ارتقای کیفیت زندگی شهروندان کمک کنند. از منظر زیست محیطی نیز، با وجود چالش هایی همچون افزایش مصرف انرژی و آلودگی، اتخاذ رویکردهای مدیریت سبز میتواند به کاهش اثرات منفی و حفظ پایداری کمک کند . نتایج پژوهش نشان م ی دهند که شهرهای فرودگاه ی میتوانند به عنوان کاتالیزور ی برا ی رشد گردشگر ی پایدار در سطح شهرها ی بزرگ و حتی در مقی اس ملی عمل کنند. با این حال، برا ی بهره برداری کامل از این پتانس یل، نیاز به توجه و یژه به برنامه ریزی و سیاستگذار ی های زیست محیطی و اجتماع ی وجود دارد تا اثرات منفی احتمالی به حداقل برسد و از توسعها ی جامع و پایدار حما یت شود و همچنین بیانگر این است که برنامه ریزی مناسب و یکپارچه در توسعه شهرهای فرودگاهی، همراه با توجه به شاخص های توسعه پایدار، می تواند منجر به تقویت جایگاه این شهرها در شبکه گردشگری جهانی و بهبود پایداری شهری شود. این مطالعه همچنین با ارائه توصیه هایی در زمینه سیاست گذاری و برنامه ریزی، چارچوبی عملی برای توسعه پایدار گردشگری در شهرهای فرودگاهی ارائه میدهد.

کلیدواژه ها:

شهر فرودگاهی ، توسعه پایدار ، گردشگری شهری ، توسعه پایدارشهری