تحلیل نقش فضاهای فرهنگی در ارتقای سرزندگی شهری و تعاملات اجتماعی شهروندان

پس از تغییر دیدگاه های مدرنیست حاکم بر برنامه ریزی شهرها که اصل را برمنطقه بندی و تعیین کاربری زمین و طراحی فیزیکی و کالبدی قرارگرفته بود به پسامدرنیسم و ورود مفاهیم فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی به برنامه ریزی شهری، مطالعات و برنامه ریزی جنبه های مختلف و چندبعدی را در دستور کار خود قرار داد. فضاهای فرهنگی همچون مراکز فرهنگی، مساجد و حسینیه ها و کتابخانه ها، موزه ها، سینماها و تئاترها از طریق ارائه برنامه های متنوع و جذاب، افزایش تعامل اجتماعی، ارتقاء حس تعلق و هویت شهری، و تقویت فعالیت های خالقانه و تفریحی، سبب افزایش سرزندگی و سرزندگی شهری می شوند. همچنین این فضاها با برگزاری رویدادهای فرهنگی و مذهبی، نمایشگاه ها و جشنواره ها زمینه تعامل و تبادل فرهنگی بین شهروندان را فراهم می کنند. در نتیجه، پژوهش حاضر توصیه می کند که طراحی و برنامه ریزی فضاهای فرهنگی متناسب با نیازهای فرهنگی و اجتماعی شهروندان می تواند به ارتقاء سرزندگی و تعاملات اجتماعی در شهرها کمک کند. هدف این مطالعه، تحلیل چگونگی تاثیر فضاهای فرهنگی بر سرزندگی شهری و تعاملات شهروندان است. این پژوهش به روش کیفی و با استفاده از ابزار مصاحبه با خبرگان و ساکنان محلی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران شهری، متخصصان شهرسازی و معماری، و ساکنان محلات منتخب در شهر تهران است.

کلیدواژه ها:

فضاهای فرهنگی ، سرزندگی شهری ، ارتباط شهروندان