توانمندسازی بافت غیر رسمی با رویکرد مسکن استطاعت پذیر

رویکرد توانمندسازی بیان میدارد که اشخاص را باید به گونه ای توانمند نمود که خود بتوانند برای سرنوشت خویش تصمیم گیری کنند و با نگاهی چند بعدی، جامعتر و مردم محورانه تر تا حدودی، ضعف های قبلی را پوشش می دهد. این رویکرد به دنبال تقویت ظرفیت های اجتماعی، اقتصادی، مدیریتی و کالبدی این سکونتگاه ها به صورت جامع است، و سعی می کند با مشارکت دادن مردم و برنامه ریزی با آن ها، مشکل شکاف بین طرح ها و نیازهای این ساکنان را مرتفع ساخته و از طرف دیگر با بکارگیری ظرفیت های اجتماعی، اقتصادی آن ها، بار هزینه سنگین بهسازی این سکونتگاه ها را بین دولت و مردم تقسیم نماید. این تحقیق با هدف اصلی، توانمندسازی بافت غیر رسمی با استفاده از مسکن استطاعت پذیر، در قدم اول به بررسی مفهوم توانمندسازی و بافت غیر رسمی و در قدم دوم به بررسی مفهوم مسکن و مسکن استطاعت پذیر پرداخته است و در نهایت راهبردهایی را در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی برای بهبود کیفیت مسکن با رویکرد استطاعت پذیری در بافت های حاشیه ای ارائه کرده است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، بافت غیر رسمی ، مسکن ، استطاعت پذیری