نقش سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در بهینه سازی خدمات شهری

سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عنوان ابزارهای ضروری در برنامه ریزی مدرن شهری و بهینه سازی خدمات شهری ظهور کرده اند. این مقاله مروری، پژوهش هایی را که در طول نزدیک به سه دهه از گذشته منتشر شده اند، بررسی می کند تا تعیین نماید GIS چگونه به تصمیم گیری در حیطه های حاکمیت شهری، مدیریت زیرساخت ها، ایمنی عمومی، مدیریت پسماند، حمل و نقل و بهداشت عمومی کمک می کند. با گردآوری مطالعات از نقاط مختلف جغرافیایی و دیدگاه های میان رشته ای، این مقاله به بررسی نقش GIS در تخصیص بهینه منابع شهری، یکپارچه سازی داده های بالدرنگ و بهبود خدمات از طریق تحلیل های پیشرفته مکانی می پردازد. پژوهش هایی مانند شاهفا و کوسوراستی (۰۲۱۵) و آطاح و همکاران (۴۲۰۲) پتانسیل تحول آفرین GIS در مدیریت داده های مکانی و هدایت توسعه منظم شهری را نشان می دهند، در حالی که پژوهش هایی چون ماری (۲۰۲۱) و ژانگ، ما و هوانگ (۰۲۰۲) بر اهمیت روزافزون کاربرد روش های بهینه سازی در محیط های دیجیتال شهری تاکید دارند. این مرور علاوه بر ارائه ی کاربردهای متنوع از جمله در پاسخگویی به شرایط اضطراری و مدیریت جریان آب های سطحی (جانسون، ۸۰۰۲؛ سمپل و همکاران، ۰۰۲۱) به بررسی کاربردهای نوینی در حوزه استخراج مواد بازیافتی شهری و بهداشت عمومی (ژو، ۰۲۱۴؛ آقاجانی، فرنی و والیتی، ۰۲۱۷) نیز می پردازد. با ارزیابی دقیق یافته های تجربی و پیشرفت های نظری، این مقاله روندهای کلیدی، چالش های عملی و فرصت های پژوهشی آتی در یکپارچه سازی GIS در استراتژی های بهینه سازی خدمات شهری را شناسایی می کند. در پایان، بحث بر اهمیت رویکردهای میان رشته ای و نیاز به تحلیل های پیشرفته داده ای به عنوان شهری در حال رشد و افزایش نیاز به خدمات پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

سامانه های اطلاعات جغرافیایی ، برنامه ریزی شهری ، تحلیل های مکانی ، بهینه سازی خدمات شهری ، توسعه پایدار