بررسی عوامل موثر کیفیت در ایجاد پایداری اجتماعی و مشارکت پذیری شهروندان در محلات فرسوده شهری (مطالعه موردی: منطقه آبشار(هادی آباد) آباد قزوین)

مقاله حاضر با هدف تحلیل سنجش عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در بافت فرسوده شهری و بر اساس یافته ها و نتایج یک بررسی میدانی محله آبشار قزوین(هادی آباد) تهیه شده است. روش جمع آوری اطلاعات بر مبنای کتابخانه ای، اسنادی و نوع تحقیق کاربردی-توسعه ای و روش مطالعه اسنادی-تحلیلی و پیمایشی بوده است. از این پژوهش نتایج زیر به دست آمده است: ۱ - ارزیابی شهروندان از پیامدهای مشارکت مثبت بوده، بیشترین شهروندان معتقد بودند که می توانند با مشارکت در مدیریت شهری تاثیرگذار باشند. مطالعات به دست آمده نشان می دهد که بیشترین مشارکت، برگزاری مراسم و جشن های محلی و کمترین مشارکت مربوط به اطلاع رسانی مشکلات به مدیران شهری بوده است؛ ۲ - هرچه میزان رضایتمندی افراد از خدمات رسانی مدیران شهری بیشتر باشد، به همان میزان تمایل به مشارکت در مدیریت شهری افزایش می یابد که این میزان مشارکت در محدوده مورد مطالعه زیاد بالا نیست؛ ۳ - مطالعات به دست آمده نشان می دهد که هرچه احساس مالکیت؛ یعنی مدت زمان سکونت و نوع مالکیت (ملکی) بیشتر باشد، به همان اندازه مشارکت افزایش پیدا می کند. مطالعات صورت گرفته، نشان دهنده این است که در محدوده مورد مطالعه، احساس مالکیت نسبتا بالا تعیین کننده مشارکت در مدیریت شهری بوده است؛ ۴ - و اینکه وضعیت اقتصادی و اجتماعی شهروندان برمشارکت تعیین کننده است، که با بررسی متغیرهای اقتصادی و اجتماعی مشخص شد با بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی میزان مشارکت هم بالا می رود.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، مشارکت پذیری ، محلات فرسوده ، آبشار